O marzeniach -aczkolwiek nie wiem

''Marzenia'' napisał Pan Guzik

I znów powraca do mnie ten temat
choć nie pamiętam bym go rzeczywiście
przeoczył
Był on: tak tak był..i jest i opuści mnie dopiero gdy..

Wszyscy dziś tego wieczoru co do jednej osoby
co do jednej pary oczu..przyszli posłuchać
A ja nie chce być nieprecyzyjny
Co do tak istotnego i potrzebnego tematu

Wolałbym chyba być dziś tam po drugiej stronie
Nie na mównicy a w miękkim siedzeniu
A właśnie czy nie dość miękkie?
Czy w sam raz?

W teatrach jak w kinie zawsze był cichy spór
o podparcie na łokieć tak wspólny jak plany nasze na jutro
potrzebne już dziś..

Znam kilku takich co zawsze na to narzekali
i też takich co żyli chwilą...przejmując się odcieniem sukienki
do torebki
I parą skarpetek która nie jest parą, ale akurat to podobno
przynosi jeszcze szczęście.
Podobno..bo tak się nieszczęśliwie składa
że Ci co powinni się tym zająć wolą sprawdzać czy życie
które znamy bądź też nie...panuje gdzieś tam wysoko na
innych planetach po drugiej stronie drogi mlecznej.
A skarpetki? no cóż...muszą poczekać.

I już nadeszła pora..tak? czy ją przeoczyłem?
Nie chciałbym marnować państwa czasu
no ale czy światło dobrze na mnie pada?
i czy musi mi tak zasłaniać tych z państwa
którzy jeszcze nie opuścili sali..

Czy z dźwiękiem jest w porządku?
Czy cała reszta tych za kurtyną mają się w porządku?
Czy to w porządku że to ja opowiadam o marzeniach?

Przecież nie mam ku temu publicznych powodów a tylko prywatne
...zdradzane rzadko i to najczęściej przy zgaszonej lampie nocą.
A właśnie...u was też ostatnio nie było prądu?
Zdecydowanie za często się to zdarza...niektórzy z nas co są nieoswojeni
z takim przebiegiem spraw krzyczą ''że to koniec świata''
a ja się uśmiecham bo znów nie mogę się dostać do klatki...

Wtedy tego dnia sobie marzyłem tak o klatkach bez drzwi..
i zrozumiałem że nie wystarczy marzyć by wiedzieć coś o marzeniach.