Nie może padać przez cały czas*
Dzisiaj nie było wschodu słońca. Nad moim małym światem spadł rzęsisty deszcz, który przysłonił wszystko. Z radia docierały smutne wiadomości o kolejnej tragedii. Po raz kolejny "ludzie ludziom zgotowali ten los". Przez chwilę wydawało się, że nie ma już na tym świecie miejsca dla pachnących sianem łąk, miękkiej zielonej trawy pod stopami, uginających się pod ciężarem kłosów zielonych oceanów zbóż, ani nawet nieba nad moją głową. Przez chwilę... bo wpatrując się w siny horyzont spowity w kłęby unoszącej się mgły zrozumiałam, że gdzieś nad tym zawieszonym nad moją głową szarym pułapem zaczyna się nieskończony błękit przetykany złotymi nitkami słonecznego blasku. I nawet gdyby miało padać jeszcze przez wiele dni, ta myśl świeci we mnie jak słońce, którego wschód zaczyna się i kończy w nas samych.
Tym słońcem możesz też dla kogoś być Ty, nawet jeśli jeszcze sobie tego nie uświadamiasz, biegnąc do pracy między wielkimi kałużami ukryty za ścianą parasola.
tytuł: cytat z filmu "Kruk"
Z myślą o pogrążonej w żałobie Francji. Je ne pleure jamais, France!
17 July 2016, 13:47
Kasiu, dziękuję, że zajrzałaś, dopiero dziś dostrzegłam Twój komentarz. Pozdrawiam ciepło;)
16 July 2016, 22:38
Elu, świetny z Cienie obserwator dusz :-) Mnie też podoba się to określenie. A co do wiersza... pomyślę o tym jutro, jak mawiała Scarlett:-) Dobrej nocy, kochani, oby jutro słońce wzeszło w naszych oczach. Uściski :-*
16 July 2016, 17:21
He, he... Fajnie być inspiracją, chociażby dzięki określeniu. Resztę pozostawiam Giuliet i Tobie.
Przyjacielskie uściski dla Was :-)))
16 July 2016, 17:15
Jak śpiewał Freddie, the show must go on.
Także... Innego wyjścia nie ma, trzeba przeczekać deszcz.
Słyszysz Giuliet? Proszę napisać wiersz o porozumieniu dusz, podoba mi się to określenie :)
Kto wie, może i mnie właśnie Ela natchnęła :)16 July 2016, 17:06
Chociaż zawisły ołowiane chmury, to nie może padać przez cały czas...
Jeszcze coś... Bardzo ładne jest Waszych dusz porozumienie :-)))
16 July 2016, 14:43
Z myślą o pogrążonej w żałobie Francji. Je ne pleure jamais, France!
Żal z bólem się przeplata i ściska serce giulietka ...
Pozdrawiam weekendowo16 July 2016, 11:56
Tak naprawdę napisałam ten tekst dwa dni wcześniej, ale wczoraj poczułam, że chcę go dodać jako wyraz wsparcia Francji, którą kocham i której rana boli nas wszystkich. W pierwszej chwili poczułam gniew i bunt, jest wiele racji w tym, co napisałeś. Francja i Europa musi się obudzić i ostro przeciwstawić, by nigdy więcej nie musiała wylewać tak gorzkich łez. Ale przede wszystkim chciałam, żebyś wiedział, że jesteśmy z Wami sercem, ja i cały mój kraj.
16 July 2016, 07:54
Dopiero dziś mogę tu napisać kilka słów.
Jeszcze wczoraj zbyt wiele było we mnie nienazwanych emocji.
Nigdy nie płacz Francjo, cóż... Ten piękny kraj sam siebie wyniszcza, poprawnością polityczną.
Ale to nie miejsce na takie dyskusje.
Bardzo, ale to bardzo podoba mi się ten tekst, Giuli.
Czytanie w Twoich myślach zawsze przenosiło mnie o krok od Ciebie.
Pokonując tym samym odległość ok 1 520 km.
Wspomnienie łąk, traw i kłosów zbóż, przypomniały mi beztroskie chwile dzieciństwa.
W głębi serca te dni żyją we mnie nadal.
Ale świat się zmienił. Nagle stał się obcy.
Chociaż... To nie świat... To my...
Je vous remercie de tout mon coeur.
Pour votre chaque mot dans cette liste.
