Czy poezja kłamie? Ciekawe pytanie. Kiedy patrzę w jej oczy... Dostrzegam głębie istnienia. Nowych Nas Sens tworzenia... Nowego pokolenia. Tworzymy wszechświat... Świat cały - wewnętrzny nasz. Jest wszystkim co mamy...? Wyimaginowany? Kamuflujemy dobrze rany? Albo... pokazujemy siebie Swoje bóle, małości Ciernie serca...czy radości. Czy przelewając duszę na Biel kartki - poeta kłamie? Dobre pytanie... Delikatnie znaczymy Drogę powrotu do Źródła istnienia... Szczęścia - smutku... Tyle poezja ma do zrobienia. Poezja - duszy obnażanie Poezja - prawdy pokazywanie Gdzie ciernie i krzewy. Gdzie miłości zalewy... Oceany marzeń... Nieprzewidywalnych zdarzeń... Poezja nie kłamie. Poezja miłością znaczy tereny. Nasze tęsknoty... Serca wzloty i upadki. Być może brak Ojca, Matki... Poezja stara się łagodzić... Gdzieś w niej z nią, dzięki niej - lepiej się czuję. Jest prawdą jedyną. Serc pokazywaniem - Duszy obnażaniem.... Pisząc....emocje pokazuję... Ciernie serca - piszę o bólu, który jest do wzięcia....dzielę się troskami. Pisząc - serca radości - szczęśliwości chwile - dzielę na sto.... Poezja - ran pokazywanie Poezja - wymaga odwagi. Jest dla każdego...wrażliwego i tego mniej... Jest dla mnie, dla niej, dla niego... Jest i dla Ciebie...Koleżanko, Kolego... Dla Przyjaciół i wrogów ... Łagodzi obyczaje - daje do myślenia... Bywa, że wiele zmienia.... Dla Wszystkich pragnących zagłębić się. Kto szuka i chce znaleźć prawdę. Poezja to prawda: Moja...Twoja....Nasza...przetrwa nawet Koniec Świata. ... Koniec Świata - cóż znaczy - dla poety? Brak weny chwilowy?
Co końcem jest dla poezji?
Dla Poezji... końca nie ma. Trwa wieki... Prawda jedyna, która trwa...
Taka kartka z dziennika - czwartkowa, Anioł stabilny, dzień ciekawy...inny od wczoraj. Nowe myśli po liście wczorajszym. Za oknem zachód słońca...a ja odpływam w marzenia.