Pustostan

Czuję jakiś ciężar, który przygniata mnie od wewnątrz. Nie mogę się od niego uwolnić. Wszystko jest nie tak. Czuję się dziwnie samotna, opuszczona przez każdego, kto mógłby mi pomóc. Nie ma nikogo. Interesują się mną tylko jacyś psychopaci, którzy oczekują ode mnie nie wiadomo czego. Wszędzie ludzie chcący, bym im pomogła. Ale jak? Skoro nawet ze sobą sobie nie radzę? Chciałabym, żeby się ode mnie odczepili. Zostawili samej sobie. Dali spokój. Już wolę samotność niż ciągle słyszeć te głupie pytania. Nikt nie traktuje mnie poważnie, może dlatego,że zazwyczaj zachowuję się jak wariat gadając o śmierci. Właśnie tego potrzebuję, chcę się komuś wygadać.Oni wyśmiewają mnie za to, jaka jestem. Nie mogą wiedzieć, co czuję. Nie obchodzi ich to. Dziwią się, że nie mam znajomych. Przecież żyję w świecie fikcji. Internet to mój drugi dom. Tu jest lepiej, niż gdziekolwiek indziej.