Czesc. Jestem Gienia. Do pewnego czasu mialam nadzieje na lepsze jutro. Do pewnego czasu wierzylam, ze mam serce. Do pewnego czasu oddawalam cala siebie. Do pewnego czasu wierzylam. Dzis? Dzis juz nie wierze w nic, ludzkosc sie stacza, a ja? A ja stoje w miejscu bojac sie stawic krok w przod, bo kazdy nowy krok, to krok w nieznane.
Autor
6343 wyświetlenia
115 tekstów
4 obserwujących
3 December 2013, 13:04
refleksje typowe dojrzewaniu, rozczarowanie, że świat kręci się obok, nie wokół i niedowierzanie, że jednak kręci się do przodu