Z pamiętnika rozrzuconego słowa...
Czasami zastanawiam się, co ja tu robię, wśród rozrzuconych wyrazów, poskręcanych myśli, poetyckich wierszy, poplątanych zdań i nieustraszonych słów lecz spoglądając na to kawałek po kawałeczku, wiem, że zbieram siebie.
Jestem w domu.
To prawie 10 lat.
Zrobiłam się stara,
choć wciąż nie dorosłam.
Rozdział 27, strona 9, wers 21.
Autor
16 August 2019, 21:12
Wierszy powtórzone bo tak wyszło z telefonu i brak edycji tekstu. ;)
Czy powinna być kropka. Może tak, może nie. Jak kto woli Wilczku. ;)Rodia sercem żadne z nas nie będzie już młode. Za wiele razy zabiło. ;) ale skoro czujesz się młody to twoja strata.
16 August 2019, 18:20
też się zastanawiam, ale odrobinę ciszej
ja robię się coraz młodszy, gdy ludzie próbują spytać mnie, czy jestem jeszcze odrobinę poważny
16 August 2019, 12:36
“Czasami zastanawiam się, co ja tu robię, wśród rozrzuconych wyrazów, poskręcanych myśli, poetyckich wierszy, wierszy, poplątanych zdań i nieustraszonych słów lecz spoglądając na to kawałek po kawałeczku, wiem, że zbieram siebie.”
A gdyby tak postawic kropke po:
- “co ja tu robię”Plus:
“portyckich wierszy, wierszy, poplątanych zdań”
- umyslnie te “wiersze” powtorzone? Ja bym jeden zabrała.No, dobrze ze tu bałaganisz i szukasz. Inaczej, Kto by odganiał kłaczki sierści? :p
od LiaMort