Samotność

Ciemno. Nakładam na uszy zmarźnięte słuchawki i rozgrzewam słodką melodią.
Oddycham ciężko i wtulam twarz w niedawno wyschniętą poduszkę, pachnącą rozpaczliwie czarnymi łzami. W pustym pokoju nucę cichutko Twoje imię. Otulona zimną kołdrą każdą komórką skóry czuję, że zapada zmrok i samotność chwyta mnie za zmęczone powieki. Późno... Późno już i łzy zaczynają boleć. Witaj w moim świecie. Świecie pozbawionym Ciebie. Świecie zagubionym we wspomnieniu. Witaj po ciemnej stronie słońca.