myślałem, że wiersze zostały daleko nieopodal

ciało zawsze potrzebuje rozrywki
nawet kiedy stoi w cichej przestrzeni
pośród cieni, deszczu i kropli

co spadają wolniej,
kiedy się w to wsłuchasz

a ja kolekcjonuje ławki
układam przemyślane pety
i paląc neurony, kładę do snu niepotrzebne myśli

życie wciąż rozdaje swoje trzy grosze
- poproszę bez reszty -

a kiedy już zjesz, wysiedzisz swoje ciepłe miejsce
będzie cię popychało do wyjścia

mój świat przetoczył tysiące myśli
przebiegł tysiące kilometrów
i wymówił miliony słów

a ja wciąż nie jestem nawet rozpoczęty
więc po co kończyć zdania
które bez słowa
zabijają w tobie ciszę

chciałbym tak kiedyś umieć
nie posłuchać
zjeść wczorajszą kolację
i powiedzieć że była dobra