Budzę się rano, otwieram oczy. Co widzę? Przechodniów na ulicach, którzy silą się na uśmiech. Choć czasem jest ponury i szary, zawsze sprawia tyle:Radości? Nadziei?
I widzę też ludzi każdy z nich ma swoje problemy, plany, marzenia.
A jakże rzadko widzę dzieci bawiące się beztrosko.
I wtedy myślę sobie, czy to jest świat którego chcemy.
Lecz odpowiedzieć nie umiem...