IKK: oczy szeroko zamknięte

"...A gdy przejrzał, powiedział: «Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa». Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał [on] zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie. Jezus odesłał go do domu ze słowami:
«Tylko do wsi nie wstępuj!»." (Mk 8,24-26)

Co widzę, kiedy słucham i czytam, jak od rana do wieczora, miesza się z błotem "WSZYSTKO", co Ty dobrym, od początku (dla nas) zrobiłeś. I robisz nieustannie?
Widzę moją ślepotę. Kiedy sam, jak palec, należałem do "koła szyderców". I czuję wstyd. Za nieusprawiedliwioną, własnym lenistwem, i małostkowym egoizmem, nienawiść.
Pamiętam gniew - wino demonów którym się upijałem do nieprzytomności - znieczulający wydłubywanie (sobie i innym) oczu. By nie widzieć dobra, i wyrzutu sumienia z powodu jego wykorzystywania.
Pamiętam gorzki posmak cynizmu. Oklaskiwanego za bezczelnie trafną i "wyrafinowaną" formę "inteligencji".
Mdli mnie na samo wspomnienie tych wszystkich kuglarskich sztuczek, jakich używałem by pozyskać uwagę (i dusze) braci i sióstr, stworzonych na Twój obraz, we krwi Twojego jedynaka.
Na wspomnienie satysfakcji z połechtanego ego, z jaką używałem danego mi od Ciebie talentu, by samemu być jak bóg, by kraść lub niszczyć to co nie moje, czuję przerażenie... I żal.
Żal że muszę to teraz oglądać w setkach, tysiącach, kopii mnie samego. Znosić cierpliwie, od rana do wieczora, bez szemrania, bunt przeciw Tobie - miłości mojej. Samotność wśród "potrząsających głowami", którzy "nie wiedzą co czynią". Nieustających pretensji, powołujących się we własnych urojeniach na Twoją wolę. Opływających w dostatek z Twej ręki bankrutów.

Ale na końcu tej plejady prawd (o sobie samym), czuję wdzięczność. Za oścień śliny na oczach, i kojących serce słów, którymi łagodnie do mnie przemawiasz*. Za nadzieję jaką we mnie wlewasz na wszystkie możliwe sposoby... Za odwagę w chwilach próby, kiedy nie pragnę niczego dla siebie, prócz Twojej chwały. Dzięki Ci Panie, że trzymasz mnie przy Sobie. Daleko od wsi, z której mnie wyprowadziłeś, bym mógł już z domu, bez szkody (dla siebie i dla nich) oglądać i rozpoznawać Twoje drzewa.
Dzięki za to że mi odpowiedziałeś.

*"Wystarczy Ci mojej łaski"
oprawa śpiewana: FISHECLECTIC MU24/7- 22122
https://youtu.be/bomeR0jlD-Y