"Zanim spadną anioły - ja wzniosę się do nich
z moją pasją, złożoną na ołtarzu pełnym cierni...
..w bólu swym i swym patosie tak zbawiennym..
Tylko ból ma miliardy swych wymiarów,
setki luster, których weną są wciąż rysy..
..serce krzyczy, pasja milczy - jest niemową -
te kalectwo z własnej woli jest..to dar myśli.
Szczęście serca w wielkim bólu stawia kroki,
moja pasja swój początek ma w milczeniu..
..moja pasja, którą chronią aniołowie -
nawet w grobie, który jest ich domem prawdy.
Zanim spadną anioły - patroni moi,
moich dróg bezkresnych wieczni przewodnicy,
których każde serce często w ciszy krzyczy..
..gdy dotykam wciąż zachłanniej nocy dni..
..zanim nadejdzie katharsis bez aplauzu
gwiazd miliardów, choć świadkami są wieczności
- zamknę oczy, tak jak niegdyś świat mi drzwi.
Czy brak mi sił ? Czy sił by żyć ? By dalej iść ?
Czy z aniołem się zamienić chcę na tron
i być miliardy świetlnych lat..stąd..
..tam gdzie pamięć świata,nie dotknie moich rąk ?
Czy symbolem mistycyzmu będąc - niewidzialny stworzę krąg
w nim zamykając siebie jak pasję w moim sercu ?
Tyle pytań z majestatem Boga - wciąż z nich siłę czerpię, radość życia w bólu..
..mego szczęścia, które nawet, gdy brakuje łzom powietrza jest spełnione,
bo szczęśliwe - tylko moje.
Tam, gdzie wszechświat plącze światu drogi zasad,
których więcej żyje pośród błędów..
..tam mnie znajdziesz, kiedy w dłoniach trzymam siebie -
w mym spełnieniu potępionym..lecz w moim..moim szczęściu.."

Gdy robiąc coś mamy wątpliwości,czy zrobiliśmy to dobrze.. To znak,ze nie daliśmy z siebie wszystkiego.