Cytaty

Nie wierzmy, że cierpienie uszlachetnia i ma szczególny walor moralny. Zatem naszym zadaniem jest żyć tak, żeby przysparzać jak najmniej cierpień wszystkiemu, co żyje.

Wystarczająco dobrzy rodzice nie chcą, by dzieci ich uwielbiały. Umieją znieść zarówno to, że są idealizowani, jak i to, że są nienawidzeni. I mają nadzieję, że w końcu dzieci zobaczą w nich to, kim naprawdę są. Zwykłymi ludźmi.

Głupiec ogłupia książkę, podczas gdy głęboki umysł ją pogłębia. Każda książka przypomina hiszpańską oberżę: tam klient przynosi własny obiad.

Twój charakter pisma. Sposób chodzenia. To, jaki wzór porcelany wybierasz. Wszystko to zdradza ciebie. Wszystko, co robisz, ujawnia twoją rękę. Wszystko jest autoportretem. Wszystko jest dziennikiem.

Chociaż wedle potocznych przeświadczeń do mężczyzny należy pierwszy krok w erotycznych zaczepkach, w istocie jak świat długi i szeroki to kobiety dają początek intymnym znajomościom. Inaczej mówiąc - mężczyzna goni kobietę, dopóki ona go nie złapie.

Jestem przekonany, że podstawowym materiałem psychoterapii jest zawsze ból egzystencjalny, a nie, jak się często uważa, stłumione instynkty czy nie dość dokładnie pogrzebane skorupy tragicznej przeszłości. Podstawowe lęki wynikają ze sposobu w jaki dana osoba usiłuje, świadomie lub nieświadomie, radzić sobie z nieubłaganymi faktami życia, z danymi egzystencji.

W najtrwalszych związkach pomiędzy mężem i żoną istnieje bardzo głębokie poczucie wspólnego celu. Porażka małżeństwa na tym polu powoduje niekończące się bezsensowne kłótnie, poczucie wyobcowania i samotności w związku. Zrozumienie tej zależności pozwoli nam zaakceptować jedną z najbardziej zaskakujących prawd o małżeństwie. Większości konfliktów małżeńskich nie da się rozwiązać. Pary przez lata próbują zmienić nastawienie partnera, ale to jest niemożliwe, ponieważ większość nieporozumień wyrasta z podstawowych różnic pomiędzy stylem życia, charakterem i wyznawanymi wartościami. Próby pokonania tych różnic to jedynie strata czasu i szkoda przyniesiona małżeństwu. Konieczne jest zrozumienie podstawowej różnicy leżącej u źródła pojawiających się między partnerami konfliktów a także - przez uznanie partnera i wzajemny szacunek - nauczenie się jak żyć z taką różnicą. Dopiero wtedy można nadać swojemu związkowi poczucie wspólnoty i sensu.

Strata i rozczarowanie są nieodłącznym elementem każdej relacji międzyludzkiej. Każdy z nas chce czegoś od swoich najbliższych. Jednak oni mają tylko trzy możliwości: mogą od razu dać nam to, czego chcemy, odłożyć to na później lub nas rozczarować. Nie mogą zawsze pragnąć tego samego, co my. A nawet jeśli chcieliby spełnić nasze życzenia, mogą nie mieć takiej możliwości. Konflikt między pragnieniem a rzeczywistością jest wpisany w ludzką egzystencję. Unikamy tego konfliktu i bólu życia, stosując mechanizmy obronne, a to z kolei przynosi nam cierpienie. Zamiast stawić czoła rzeczywistości uciekamy od niej, niezdolni już do tego, by sobie z nią skutecznie poradzić. To dlatego Budda powiedział, że nasze pragnienia są źródłem cierpienia. Dzieje się tak, kiedy pragniemy czegoś, czego nie możemy dostać lub co w realnym świecie w ogóle nie istnieje. Po skonfrontowaniu pragnień z rzeczywistością uświadamiamy sobie, że ludzie nie zawsze chcą tego, czego my chcemy, nie zawsze mogą nam to dać, a w ogóle nasza fantazja i świat wokół nas to dwie różne rzeczy.

Nieważne, czy jestem z tym szczęśliwy; wolę być nieszczęśliwy i dalej malować. Tym bardziej, że jestem szczęśliwszy, kiedy maluję.

Artysta nie nagina się do rzeczywistości, lecz ją wymyśla. Właśnie dlatego, że nienawidzi rzeczywistości, stwarza ją z urazy.

Dziwna rozmowa, pomyślał Adolf, tak naprawdę łatwa do podtrzymywania: modelka pyta, odpowiada i czyta w myślach.

Od początku konfliktu księgował to, co odróżniało mężczyzn od zwierząt; na razie znalazł tytoń, alkohol i wojnę. Trzy sposoby na szybsze skończenie ze sobą. W gruncie rzeczy człowieka od zwierzęcia odróżniała niecierpliwość wobec śmierci.

Pójść drogą tylko kawałek to nie to samo, co wybrać złą drogę.

Uporanie się z charakterystyczną dla dojrzewania orientacją narcystyczną wobec świata jest nieodzowne, jeśli mamy nauczyć się tolerować utratę przekonania o swej pozycji w centrum wszechświata.