Żeby przestano w nas wątpić, musimy przestać istnieć, po prostu.

Ale przecież wszyscy wiedzą, że życie nie jest wcale warte trudu przeżywania. W gruncie rzeczy dokładnie zdawałem sobie sprawę, że to nie ma znaczenia, czy się umiera w trzydziestym czy w siedemdziesiątym roku życia, ponieważ jest oczywiste, że w obydwu wypadkach inni mężczyźni i inne kobiety żyć będą dalej, i to przez tysiące lat.

Pannom dla ściskania, aby piersi nie rosły miętę utłuc i tym te jabłuszka okładać, będą twarde i okrągłe lub świniej wszy [ inaczej szczwół plamisty - rodzaj rośliny] natłuc i toż tym to uczyniać. Kawalerom tego gołą ręką nie dać tykać (...)
Źródło: "Oekonomika ziemiańska generalna"

Musisz czytać nie po to, by zrozumieć innych, ale po to, by zrozumieć siebie.

To słowa wydają nas na łaskę innych, obnażają sprawniej niż jakiekolwiek ręce, którym pozwalamy dotykać naszej skóry.

Zawsze płaczemy przede wszystkim nad sobą. A gdy bez litości piętnujemy występki i błędy, również walczymy głównie ze sobą.

Myślimy, że jesteśmy tacy oryginalni, że wszystko w nas jest takie wyjątkowe i niespotykane. Ale to niesamowite, do jakiego stopnia jesteśmy tylko echem innych, własnej rodziny i tego jaki kształt nadaje nam dzieciństwo.

Zdałem egzamin z egzystencjalizmu. Zostawiłem wszystkie odpowiedzi puste i dostałem 100%.

Wszyscy umrzemy. Wszyscy! Co za cyrk! Samo to powinno sprawić aby kochać się nawzajem, ale tak nie jest. Jesteśmy terroryzowani i przygniatani przez nic, błahostki nas pożerają.

Obudźcie mnie za sto lat i zapytajcie, co się teraz dzieje w Rosji.
A ja wam odpowiem: piją i kradną.

Rosjanie to lud, który nienawidzi wolności, kocha niewolnictwo, kocha kajdany na swoich rękach i nogach, brudny fizycznie i moralnie. Gotowy w dowolnej chwili stłamsić wszystkich i wszystko.

Rosjanie to naród, który wędruje po Europie i szuka, co można rozwalić, zniszczyć tylko dla rozrywki.

Najważniejszym miernikiem sukcesu narodu rosyjskiego jest jego sadystyczne okrucieństwo.

Rosjanin jest największym i najbardziej zuchwałym kłamcą na świecie.

Wśród ascetów są i tacy - nie jest ich wprawdzie wielu - którzy osiągnąwszy beznamiętność poprzez ćwiczenie się w cnocie, wracają do świata i udając w marnym świecie pomyleńców, depczą w ten sposób próżność... Umiłowanie mądrości nauczyło ich jeść beznamiętnie w karczmach albo na straganach, nie wstydząc się ani miejsca, ani ludzi, ani w ogóle niczego. Niekiedy zachodzą oni do łaźni i tam kąpią się często z kobietami, ujarzmiwszy namiętności tak dalece, że mają pełnię władzy nad swą naturą i [...]