Kultura nam opowiada, że zazdrość jest składnikiem prawdziwej miłości. I to jest trochę tak, jakby nam mówiła, że każdy maratończyk musi mieć złamane kolano.

To kwestia pewnej czujności, żeby nam świat nie ułożył umysłu jednostronnie. Dla mnie to pytanie natury egzystencjalnej. Czego szukam: pogłębionych, zróżnicowanych poglądów czy świata zero-jedynkowego?

Przede wszystkim nie zapominajmy, że dzieci nie potrzebują matki idealnej – wystarczy im matka “dość dobra”, czyli taka, która przeżywa nieraz bardzo skomplikowane uczucia, wahania i niepewność, ale przy tym cierpliwie, krok po kroku, uczy się samej siebie i swojego dziecka.

Nie chciałbym urazić osób, które pragną dziecka, ale muszę podkreślić, że relacja z dzieckiem nie jest jednostronna. Nie jest tak, że dziecko ma przyjmować tylko to, co moje. Ja też muszę być otwarty na to, co przynosi ze sobą dziecko – pozytywnego i negatywnego. Jeśli rodzice tego nie robią, dla dziecka byłoby lepiej, gdyby w ogóle się nie urodziło.

Kobieta zapatrzona w siebie, władcza i zaborcza, może być „kochającą” matką, póki dziecko jest małe. Jedynie prawdziwie kochająca kobieta, która jest szczęśliwsza, kiedy daje, niż kiedy bierze, która mocno stoi na własnych nogach, może być naprawdę kochającą matką nawet wtedy, kiedy jej dziecko zaczyna się od niej oddalać.

(...) jeżeli partner daje ci to, czego potrzebujesz, to możesz mu być wdzięczny lub wdzięczna, ale pamiętaj, że dawanie sobie tego, czego potrzebujesz, to jest głównie twoja odpowiedzialność.

Zdrowy związek dojrzałych ludzi opiera się na wolności i równości. Wolność oznacza prawo do swobodnego wyrażania własnych potrzeb i pragnień; równość natomiast oznacza, że każda z osób w związku istnieje dla siebie, nie dla drugiej osoby. Jeśli człowiek nie może wyrazić siebie słowami, nie jest wolny; jeśli musi służyć drugiej osobie, nie jest równy.

Im jestem starsza, tym bardziej wierzę w to, czego nie potrafię wyjaśnić ani zrozumieć, nawet bardziej niż w rzeczy, które da się wytłumaczyć i zrozumieć

Nie ma definicji piękna, ale kiedy można zobaczyć czyjąś duszę, coś niewytłumaczalnego, to jest dla mnie piękne.

Bez miłości świątynie przekształcają się w zwykłe domy. Natomiast dom napełniony miłością staje się świątynią.

To nie facet ma przyjechać na białym koniu i uratować cię, ale sama musisz się uratować. Wymaga to jednak świadomości i poczucia tożsamości. Musisz wiedzieć, kim jesteś, a nie czekać, aż ktoś ci pokaże lepsze lustro i twoje korzystne odbicie.

Jeśli nigdy siebie nie zdradzisz, to nigdy nie będziesz zdradzona. Bo wyzuci z poczucia bezpieczeństwa jesteśmy tylko wtedy,
kiedy opieramy je na kimś innym, a nie na sobie.

(...) w miłości dawać więcej, niż się dostało, i odpłacać mniej, niż się oberwało. Nigdy tą samą monetą, którą się dostaje.