(...) industrializacja przychodzi sama, z zewnątrz, jak dżuma albo złodziej w nocy.

(...) jeśli kochamy zwierzęta, to najkrótszą drogą do frustracji jest zrobienie sobie z tego profesji, trochę tak, jak jeśli kochamy Boga, to nie jest rozsądne chodzenie na teologię.

(...) przy odrobinie geniuszu można w kuchni wyprodukować bombę atomową, ale nie gospodarkę rynkową.

Bogów można z dużym wysiłkiemtrochę poskromić lub zapędzić do rozmaitych rezerwatów czy na wygnanie, ale wybić ich trudno - od tego są w końcu bogowie.

(...) kiedy myśl zostaje wyraźnie wysłowiona, to do jej realizacji pozostaje tylko krok.

Buddyści twierdzą czasem, że Niemcy przegrali przede wszystkim dlatego, że wybrali swastykę zorientowaną odwrotnie, złą. Czy stało się tak przez ignorancję, czy też przeciwnie, po dogłębnym studium symboliki religijnej, pozostaje u Niemców niejasne i mniej więcej tak samo prawdopodobne.

Co prawda Ibsen czy Mann nie należeli do mieszczańskiej lektury, ale z drugorzędnego piśmiennictwa cała problematyka docierała w uludowionej formie także do tych zakątków, trochę podobnie jak misjonarzy w najodleglejszych obszarach poprzedzała poprzekręcana wieść o ich bogach - tak na przykład słowiański Triglaw był, jak się wydaje, odległym pogłosem po Trójcy Świętej.

(...) jeśli człowiek ma na kimś zrobić wrażenie, musi umrzeć przed trzydziestką, potem już wszyscy tylko załamią ręce.

Już Darwin opisuje, jak "odmienny" paw o białym upierzeniu był w centrum uwagi wszystkich pawic, a atrakcyjność mundurów wojskowych, sutann i koloratek i ich powodzenie u kobiet jest ogólnie znana.

Każdy obłęd jest pierwotnie obłędem ducha, to, co nazywamy materią, jest ciche, łagodne i cierpliwe - słowo materia nie na darmo pochodzi od łacińskiego mater.

Przyjaźnie, podobnie jak inne związki krępuje nasza ambiwalentna postawa: kochamy, ale i zazdrościmy, kochamy, ale i rywalizujemy. Chociaż warto zauważyć, że ta ambiwalencja, która dotyczy wszystkich naszych dorosłych więzi – w przyjaźniach – jest najsłabsza. W przyjaźniach miłość bierze górę nad nienawiścią. Przyjaciele przyczyniają się do naszego osobistego wzrostu i dzięki nim możemy doświadczać wielu przyjemności. To dzięki przyjaciołom muzyka jest słodsza, wino ma pełniejszy smak, śmiech dźwięczy donośniej.

Strach jest wytworem wyobraźni. To kara, cena, jaką płaci się za wyobraźnię.

Pożądanie nie zaczyna się od rzeczy wyimaginowanych. Pożądanie jest grzechem bardzo konkretnym – zaczynamy pożądać tego, co możemy dotknąć, zaczynamy pożądać tego, co widzimy na co dzień.

Jeśli poczujesz, że zakwita w tobie ból, kwiat nagle stanie się ulgą.