Młodość nie powinna na naukę do grobów schodzić. To nie jest szkoła życia.

Literatura młodych jest jak młode wino. Cały smaczek w pierwszej fermentacji.

Króle tym okrzepłej na tronach siedzą, im gorliwiej pląta się u ich nóg chwalca z gęślą.

Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli.

Cierpliwość i praca jednych uszlachetniają a drugich wzbogacają.

Jesteśmy albo bohaterami, albo nicponiami; charakterów średnich, na których głównie spoczywa budowa społeczna, mamy bardzo mało.

Tyle tylko wart przyjaciel w życiu, że się człowiek czasem z sumieniem własnym głośno i jawnie rozmówi.

Kobiety są jak żuki: składają najpłodniejsze nasiona w to, co próchnieje i gnije.

Bywają dwa rodzaje ministrów finansów: jedni odchodzą w hańbie, a drudzy - we właściwym czasie.

U nas nieraz tak bywa, że im co mniej święte, tym więcej poświęcone.

Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

Majestat śmierci jest taki, że ten, kto dobrowolnie umiera za coś, ma zawsze rację.