Dowody ani orzeczenie winy nie są potrzebne przy skazywaniu ludzi na rozstrzelanie, bo proces sądowy to archaiczny, burżuazyjny szczegół.

Nic nie chcieć dowodzić. Przed zdumionymi oczyma rozpostrzeć obraz świata. Tak chcę pisać.

Jest więzienie. W celi jest więzień, na wieży strażniczej jest strażnik. Ci dwaj są jedną osobą. Więzień jest jednocześnie swoim własnym strażnikiem, strażnik jest jednocześnie swoim własnym więźniem. Ale ci dwaj, więzień i strażnik, nie widzą, że każdy z nich jest jednocześnie jednym i drugim. Nie widzą tego, że są jedną osobą, bo są rozdzieleni, a są rozdzieleni, bo nie widzą, że są jedną osobą. Sytuacja iście arcywięzienna, bezwyjściowa. Bo kiedy nawet od czasu do czasu zdarza się więźniowi uciec [...]

Wypalić się do końca, do spodu, żeby śmierci, tej zwyczajnej wariatce, nic nie zostawić, niech odziedziczy po nas popiół wygasły i niech go sobie rozdmucha, jeśli chce, na siedem stron, i niech ma przy tym iluzję, że nie jest bezrobotna.

Gdybym mógł, gdybym tak mógł wydrzeć sobie serce i odrzucić serce, i być bez serca.

Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa...
wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

W tym pokoju poczucie winy to powietrze. Nikt o tym nie myśli, dla każdego jest oczywiste, jak oddech i krew. Odłącz alkoholika od poczucia winy, wyjdzie ci eutanazja.

Tak, wiem, cała ta historia wydaje ci się nieprawdopodobna. Po co miałbym to wszystko robić? Teraz już wiem po co. Zasłona musiała zostać zerwana, aby pokazać mi wszystko w całej okazałości. Depresja to inne określenie na prawdę, tato. Nic więcej, nic mniej. Tabletki mogą wyrównywać chemię w mózgu, chociaż epizody, kiedy je brałam... nieważne. Byłem jeszcze mniej mężczyzną, o ile to w ogóle możliwe. Idąc do Podkowy, jeszcze miałem nadzieję, że rzeczywistość jest inna. Że jest w niej coś, co nazywamy sensem i miłością. Ale niczego takiego nie ma. Jest tylko wielki dół. Znasz to miejsce, tato. Jesteś tam. Wydaje ci się, że bezpiecznie stoisz na krawędzi, ale już dawno spadłeś.

Dla ciebie to bardzo dobrze, że piłeś. Nigdy nie miałeś nawet czasu, żeby się nad tym zastanowić, rozejrzeć się. Zobaczyć, że czerń, pustka, smoła zawsze czają się w kącikach oczu, w rogach kadru. Są wszędzie, idą za nami, tato, bo właśnie z tego jesteśmy.

(...) w tym spojrzeniu można się dosłuchać
morza, gdy bije o samotne brzegi, a nawet
ćwierknięcia ptaka osnutego mgłą lub upartą mżawką.

Życie to tylko chemia. Tu kropla, tam strużka, a wszystko się zmienia. Niewielki łyk sfermentowanych soków i nagle człowiek zdolny jest przeżyć kolejne parę godzin.

Pasja wyprowadzi ludzi poza ich samych, poza ich wady, poza ich niepowodzenia.

Jeżeli chcesz poznać prawdziwy charakter człowieka, daj mu władzę.

Jeśli myślicie, że silni mężczyźni są niebezpieczni, to poczekajcie, aż zobaczycie, co zrobią mężczyźni słabi.
[ gdy będą mieli taką możliwość]