Zmagałem się ze śmiercią. A jest to najmniej pasjonujący pojedynek, jaki można sobie wyobrazić. Odbywa się w nieuchwytnej szarości: nic pod nogami, nic wokoło, nie ma widzów, chrzęstu oręża, chwały, nie ma wielkiej woli zwycięstwa, wielkiego strachu przed porażką, tylko niezdrowa atmosfera letniego sceptycyzmu, z maleńką wiarą we własne prawa i mniejszą jeszcze w prawa przeciwnika.