Mysle, ze w tym cytacie chodzi o swobode przezywania emocji, przerobienia ich takimi, jakimi sa. Twoj komentarz, onejko, nie przekresla tresci zawartej w cytacie. A wg mnie mowi ona: twoje dziecko bedzie przechodzilo przez rozne etapy, a to bedzie rzutowalo na jego relacje z toba. Ale nie przejmuj sie, dalej jestes dobrym rodzicem, nawet jesli te emocje sa skrajne.

Masz racje, warto szukac przyczyn, porozumienia, moze nawet pomocy, gdy jest trudno. Donald Winnicott nie mowi, ze nie. Mowi tylko, ze ta relacja moze byc wyidealizowana przez dziecko - nie popadaj wtedy w samozachwyt, bo to nie bedzie prawdziwy obraz. Moga byc trudne chwile, ale nie lam sie, to nie przekresla cie jako rodzica. A co pozwala przetrwac? Nadzieja, ze w koncu zobaczymy siebie nawzajem takimi, jakimi jestesmy. Ani krancowo zli, ani do przesady wspaniali.

Ufff, latwo to wszystko sie pisze, trudno to sie przezywalo/przezywa ;-)

Czy byłabym dobrym rodzicem gdybym umiała znieść, to, że własne dziecko mnie nienawidzi ? nie sądzę, miałabym wielkie wyrzuty sumienia i robiłabym wszystko, żeby tak nie było. Dzieci widzą to co jest. Może trzeba by było siebie zmienić, a nie żyć nadzieją, że jest się nienawidzonym i czekać z nadzieją, że dziecko zobaczy zwykłego człowieka ? zwykłego człowieka ? pokręcone to jakieś... zwykły człowiek to ten do nienawidzenia i ten do uwielbiania ?