W miłości tkwi więc zarówno okrucieństwo, jak i lekarstwo. Gdy nasze serca krwawią z powodu rozczarowań czy straty, miłość daje nam pocieszenie i przywraca równowagę. Strach uruchamia w nas reakcje samoobronne, takie jak walka (gniew, wściekłość), ucieczka, (oddalenie się, zerwanie więzi) lub zastygnięcie, natomiast miłość i troskliwość koją nas i przywracają nam stan równowagi. Nieustannie przebiegają w nas procesy zaleczenia się mniejszych lub większych urazów, w których uszczerbku doznało poczucie tożsamości, wyczucie relacji międzyludzkich, poczucie porządku własnego i świata.