W latach wczesnej młodości stoimy przed czekającym nas życiem niby dzieci przed kurtyną teatralną, radośnie i w napięciu wyglądając rzeczy, które mają nadejść. Na szczęście nie wiemy, co rzeczywiście nadejdzie. Kto by to bowiem wiedział, ten na dzieci mógłby spoglądać jak na niewinnych winowajców, skazanych co prawda nie na śmierć, lecz na życie, ale nie znających jeszcze brzmienia swego wyroku.