Rzadko uciekamy przed problemami, które zagrażają nam od zewnątrz. Najczęściej do ucieczki skłaniają nas własne uczucia. Tyle, że nie zdajemy sobie z tego sprawy. Kiedy się boimy jesteśmy przekonani, że źródłem lęku jest jakiś zewnętrzny problem. Bywa, że sięgamy po „lekarstwo geograficzne”, ale od własnego życia uciec nie jesteśmy w stanie. Gdziekolwiek byśmy pojechali, uczucia będą nam towarzyszyć jak cień. Uciekamy przed tym co w nas samych woła o miłość. Łatwiej jest uciekać niż wrzucić na luz, zatrzymać się, spojrzeć w siebie i pozwolić naszym własnym uczuciom, by nas przemieniły.