Nasza potrzeba pozostawania w zależności od jednej drogiej nam osoby - potrzeba świadomości, że kiedy zawołamy, wtedy on lub ona będzie z nami - nigdy nie zanika. W istocie trwa, jak ujął to Bowlby: „od kołyski aż po grób”. Jako dorośli po prostu przenosimy tę potrzebę z naszych opiekunów na kochanka. Romantyczna miłość nie jest ani trochę nielogiczna i przypadkowa. Jest ona dalszą realizacją nakazanej nam przez naturę mądrej recepty na przetrwanie.