Menu
Gildia Pióra na Patronite

Bo na starość różnie bywa. Śmierć zaglądnie w oczy, to wtedy i magister człowiek, i inżynier człowiek. Wtedy z życia niby z drzewa jesienią wszystkie liście opadną i jak goły pień człowiek zostaje. Wtedy już nie w świat go ciągnie, ale z powrotem do tej ziemi, gdzie urodził się, z której wyrósł, bo to jedyna jego ziemia na tym świecie. I nawet grób w tej ziemi jakby domem mu był.

95 887 wyświetleń
172 teksty
26 obserwujących
  • giulietka

    16 October 2019, 07:54

    A ta starość przychodzi w różnym wieku. Proste i genialne zarazem.

  • kati75

    15 October 2019, 22:09

    Na starość człowiek staje się bardziej sentymentalny i wiele rzeczy i spraw widzi w innym świetle.

    od onejka