Woda, której dotykasz w rzece, jest ostatkiem tej, która przeszła, i początkiem tej, która przyjdzie; tak samo teraźniejszość.

~ Leonardo da Vinci

Pamiętam rzekę z dzieciństwa. Płynęła nieopodal naszego domu, kąsając brzeg, zmieniała łożysko po wielokroć.
Dom omijała. Stał na zielonym garbie pośród grabiny, dębów, buków i patrzył z góry na żywioł. Czyżby jakiś układ mieli ze sobą?
Jako mała dziewczynka chodziłam tam, by obcować z wielkością jej posiadania. Siadywałam na brzegu i godzinami [...]

Czekał i rozmawiał w ciszy. Dialog trwał nieprzerwanie od kilku lat. Kiedy poznał Annę, myślał, że to ona wyprowadzi go z tego zaułka szalonej wyobraźni, z tej plątaniny zła. Umysł jego był pokaleczony od tamtego wieczora, kiedy wyśmiała zaproszenie do tańca.
Codziennie o zmroku podjeżdżał pod jej dom i obserwował okna. Wyobrażał sobie lęk, kiedy ją posiądzie. Uśmiechał się do swoich myśli.
Zwierzęta, które zabijał, aby osiągnąć perfekcję i doskonałość – też się bały. Wyczuwał to, wyczuwał inny [...]

Siedział jak zwykle w oknie i spoglądał na park. Policzył drzewa, policzył ławki i alejki, policzył żółte okrycia przechodniów. Policzył latarnie i płyty chodnikowe, ba nawet metalowe pręty w ogrodzeniu. Po czym zdjął okulary do patrzenia w dal i skrupulatnie wyczyścił szkła irchą, złożył je do futerału, a założył następne do czytania. Otworzył stary kalendarz-notes – pod rubryką w tytule, stan inwentarza, wpisał słupek koślawych cyfr. Po czym podsumował podliczenia i bez uwielbienia powiedział:
– [...]

Zapewne Marianna znowu stała za firanką i skręcało ją z ciekawości. Tyle rzeczy się wydarzyło, a ona była obok, a nie jak zwykle w epicentrum wydarzeń. Murka odkrywała tajemnice ogrodu, w końcu to jej posiadłość. Ja na tarasie piłem aromatyczną, mocną kawę i upajałem się szczęściem. Pojutrze zakończę pewien etap mojego życia i będę wolny.
— Don't worry, be happy now — zanuciłem pod nosem.
Z błogostanu wyrwał mnie dźwięk telefonu.
— Witam panie Tomaszu, nie przeszkadzam?
— Ależ panie Antoni, cóż za [...]

Wróciłem do domu nad ranem. Po drodze w sklepie przy Królewskiej kupiłem fajki i piwo. Kiedy podchodziłem do mojej posiadłości, zobaczyłem w oknie u sąsiadki falujące zasłony. Nigdy wcześniej nie przeszkadzało mi jej natrętne podglądanie, jednak po wczorajszej akcji, odczuwałem pogardę i wstręt, ale też wielką satysfakcję z wywiedzenia wszystkich w pole.
Wiedziałem, że całą noc przestała w oknie, czekając na dalszy rozwój wydarzeń i miałem straszną ochotę pokazać jej środkowy palec, lecz się powstrzymałem.
Z [...]

Długo walczyłem z otwarciem drzwi, aż wreszcie puściły. Wszedłem i poczułem wolność, ale nie miałem odwagi zejść do piwnicy, dlatego stałem pod drzwiami. Nasłuchiwałem. Ta przerażająca cisza niczego dobrego nie wróżyła i nie myliłem się. Oparty o framugę powoli zsuwałem swoje ciało do parteru, poczułem błogi stan.
Sen mnie otulił szalem i ujrzałem tłum ludzi zmierzający w moim kierunku. Pośród nich dominował barman, nie był już taki sympatyczny.
— Rozpracowałem cię, ty draniu! — krzyczał. — Już [...]

(Historia pisana spontanicznie i wszystkie postacie i wydarzenia są wymyślone. Lekko trzymająca w napięciu.)

Wycierałem szkło i spoglądałem na siedzącego przy barze mężczyznę. Już którąś kolejkę wypijał i martwym wzrokiem patrzył w jeden punkt, na zegar wiszący na ścianie. Z grającej szafy ktoś wypuszczał piosenki Cesárii Joany Éwory, jej czarny głos działał jak narkotyk na gości, a papierosowo-kawowy dym snuł się po lokalu niczym babie lato.
— Jeszcze raz to samo — zawołał mężczyzna. — Tylko [...]

Dzwonek. Kto to? Maria już była, listonosz był wczoraj, akwizytorzy chyba nie. Przegoniła ich kilka razy, nawet ostro było. Pewnie przekazali innym mocne pozdrowienie... „Spierdalaj człowieku”. No i są. Obydwoje, ci nowi w rozciągniętych szmatach i włosami upiętymi niechlujnie.
Chyba trzeba otworzyć.
— Czy nie przeszkadzamy? – zapytali.
— A o co chodzi? – burknęłam z podniesionym czołem.
— Jesteśmy pani nowymi sąsiadami i chcieliśmy się przywitać, poznać – wydukali.
Tężeję w sobie i myślę – po [...]

Martwą ciszę tego miejsca przerwały dzwony na Anioł Pański. Odmówiłam „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna”. Kiedy ucichły, usłyszałam głosy na klatce schodowej. Podeszłam do drzwi i spojrzałam w wizjer.
Weszli z szafą na drugie piętro – starą, z gruba ciosaną. Ona i ich dwóch. Słyszałam jak dyszą. Nagle szafa się otworzyła, a w niej pierzyna, różowawy wsyp . Kto dzisiaj przykrywa się pierzyną? Pewnie matka dała w posagu.
Odsunęłam oko od judasza i zawróciłam myślami kilka dekad wstecz, kiedy przyjechałam do [...]

Kiedy mamusia zmarła, miałam jedenaście lat. Rozpaczałam rozpaczą małej dziewczynki. Tatko zawsze marzył o Ameryce. Lekkoduch, na miejscu nie mógł usiedzieć, podróżował tu i tam. Pewnego dnia oznajmił, że wyjeżdża za ocean. Obydwoje z bratem zostaliśmy bez pieniędzy i bez perspektywy na dalsze życie. Ojciec po paru miesiącach odezwał się i przysyłał od czasu do czasu „zielone”. Pełnoletni już brat konfiskował każdy dolar. Żyłam z tego, co ziemia wydała, a ja spieniężyłam. Wiosną pęczki rzodkiewek, latem [...]

Zamyślony mężczyzna w szarym swetrze wypił ostatni łyk kawy, kiedy bez zapytania przysiadła się kobieta z czarnym skrzypiącym dziecięcym wózkiem. Wydawała się nieszkodliwa, tylko ręka trącająca uchwyt irytowała go. Za każdym ruchem skrzypiały koła. Kiedy spojrzał w głąb gondoli, zauważył pustą poduszkę. Nie zdziwił się tym faktem.
— Zimno dzisiaj — rzucił przed siebie.
— Jutro będzie tak samo — rzekł kelner. — Jeśli przyjechał pan się wygrzać na piasku, to czeka pana rozczarowanie.
— Tak, tak [...]

Stara fotografia w kolorze sepii.
Spogląda z niej mężczyzna w mundurze ułańskim i lancą przy boku oraz ostrogami przy butach. Pod nosem ma sumiasty wąs.
Anna z tamtego okresu nie posiadała żadnego zdjęcia. Kobieta niskiego wzrostu zawsze krzątała się pomiędzy kuchnią, polem a gospodarstwem. Codzienny obrządek wyglądał jak plan rozbudowy miasta po wojnie. Plan na lata. Logistyk "Życie" żadnej reformy nie przewidywał.

Prababcia Rozalia służyła w majątku dworskim. Brzuch ukrywała pod spódnicami, a jak przyszedł [...]

Nazajutrz, po powrocie z pracy zadzwoniłam do Filipa. Kobieta Zostaw-Go-W-Spokoju-Dziwko nie pozwoliła porozmawiać. Kilka moich prób dzwonienia zakończyła kobieta Przez-Ciebie-Zachorował-Mój-Syn. Potem już dałam sobie spokój. On też nie dzwonił. A ja nadal go kochałam. Tak bardzo potrzebowałam wtedy jego bliskości.
Chciałabym, żeby mnie tu w tym miejscu nie było, chciałabym wrócić do czasu, w którym wszystkie decyzje tylko z pozoru jeszcze nie zostały podjęte. Przez nikogo oprócz mnie samej. W tamtym czasie wydawały [...]

Osiem miesięcy później biegłam po mokrym bruku. Mrok wypełzał z bram i ślepych zaułków. Walizka podskakiwała i traciła kontakt z podłożem, upadając z łoskotem, stukała w takt szpilek. Rajstopy kleiły się do nóg. Paranoja, biegać tak po kałużach – pomyślałam.
Nerwowo rozejrzałam się dookoła. Czy na pewno biegnę w dobrym kierunku? Nie znałam tego miasta. Kto to widział, żeby w dwudziestym wieku nie było taksówek. Nikogo nie było, ani ludzi, ani psów, ani samochodów. Cisza i tylko delikatny plusk ostatnich [...]