zakochaj mnie bez opamiętania
w niezapominajkach ujrzyj oszalenie
pocałunkami obudź zmysły
zapragnij ust aż do granic znoszących ból
krew w żyłach podpal niech zakipi podniecenie
muzyką nasącz chwile namiętności
od szeptu do wrzasku do skowytu do ciszy
do metafizyki

zatańcz mnie do ostatniej synkopy
nieopamiętanie zaklnij w najpiękniejsze struny
zapłacz poszumem bystrzycy
a deszczem wstyd zaśmiej i zmyj do pierwszej bieli

muzykę natura pisze nie ludzie
ptaki też nie ludzie ubierają w nuty

My, teraz my, obie zsunęły się z krzesła.
Stałam w czarnych koronkowych stringach przed lustrem.
Włożyłam biustonosz i starannie ułożyłam piersi.
Jedwabna karminowa sukienka idealnie dopasowała się do figury,
zza dekoltu wyglądał zalotnie rąbek czarnej koronki.
Pończochy, gdzie się podziały? Zamyśliłam się.
O, spadły z krzesła.
Już jestem spóźniona?, zamiast biżuterii, odrobina pudru rozświetlającego.
Szpilki. Torebka. Szal. Gotowa!
Dwie godziny później ukradkowe spojrzenia, pocałunki, szepty, oddechy.
Krawat odfrunął za sofę, a koszula splątała się na dywanie z sukienką.
Światło bijące z lampki ukazało w lustrze przytuloną parę.
Uwielbiam cię w samych pończochach… szeptał mężczyzna.

Widzisz, jesteśmy ci potrzebne. Znowu wygrałaś!

* drabble

kiedy o świcie przychodzi miłość
wtedy najmocniej mnie kochasz
sny jeszcze ciepłe
zawstydzenie kryją w poszewce
lampka nie świeci
spaliła żarówkę na przedwiośniu

miesiąc gasi latarnie
ty rozpalasz we mnie ogień
czas zatrzymuje wahadło
a cisza skulona w wezgłowiu
czeka na strun muzykę

tętna połączone
w rytmie dwubitnym pulsują
spragnione usta łapią powietrze
drżące dłonie
w prześcieradło wciskają orgazmy
apogeum spotkania świtu i miłości

najjaśniejsza budzi dzień z letargu nocy
rozsupłuje splątane ramiona

…) nie widziałem jeszcze ludzi, którzy spotkaliby się w dobrym miejscu życia. Takiego miejsca w życiu nie ma i być nie może. Zawsze zdaje się, że jest zbyt późno lub zbyt wcześnie; że zbyt wiele doświadczenia albo że zbyt mało. Zawsze coś stoi na przeszkodzie.
~ Marek Hłasko – Ósmy dzień tygodnia

zjawiałaś się o zmroku
jedwab spadał na kamienne schody
wiążąc oddech
wciskały się bielą we włosy
płatki jaśminu

rozgrzane struny skrzypiec i my
zasłuchani w przytuleniu [...]

"Niedojrzała miłość mówi: kocham cię, ponieważ cię potrzebuję. Dojrzała mówi: potrzebuję cię, ponieważ cię kocham"
~Erich Fromm

jak szemrząca struga
przemykam do kołatki twoich drzwi
stukając leciutko by nie spłoszyć ciszy
szukam ust pachnących cierpkim gronem

muszą zmacerować gorycz
bym mogła spijać z nich najsłodszy bukiet
a kiedy pragnienie snu nuży
jak jaskółka w splątanych pnączach winorośli
zasypiam pod dachem

ostudzone pożądanie
ogrzewa myśl
na posenne przebudzenie