Przepraszam, za błąd który kiedyś popełniłem,
żałuję bardzo i wiedz, że mam tego świadomość,
że chociaż dobrze chciałem, to wiem, źle zrobiłem,
a piszę, bo mam dla Ciebie szczerą wiadomość.

Nie zdajesz sobie sprawy, jak zły jestem na siebie,
że zamiast Ci pomagać, to ja zraniłem Ciebie,
Lecz nie mogłem dłużej patrzeć, na to co się działo,
Twój smutek, Twe cierpienie, to także mnie bolało.

Przepraszam również za te, wypowiedziane słowa,
ze wstydu za nie w piach się chowa moja głowa,
lecz miej na [...]

Śpię jak każdej ostatniej nocy,
w myślach szukając pomocy,
z głową na poduszce trzymaną,
śnię, że jestem z Ukochaną.

Nie zamierzam się wcale budzić,
ten sen nie może się znudzić,
lecz odebrać ten czas szczęśliwy,
chce mi kolejny dzień złośliwy.

Trzeba będzie jakoś przetrwać,
do dnia końca dzielnie dotrwać,
żeby z wiarą dużą w sobie,
móc w spokoju śnić o Tobie.

Wraz z miłością do mnie przybyła,
życie moje na zawsze odmieniła,
że będę szczęśliwy pewna była,
lecz wyraźnie źle sytuację oceniła.

Ona raz jest, a raz gdzieś ucieka,
mimo to zawsze do mnie powraca
i chociaż nie wiem na co czeka,
to blask moim oczom przywraca.

Choć często się na niej zawodzę,
chociaż daje mi same złudzenia,
to ja się z przegraną nie godzę,
wiele mam jeszcze do zrobienia.

Gdy mnie rozczarowuje to płaczę,
lecz wiem, iż bez niej mi się nie uda,
że wspólnie z nią szczęście zobaczę,
bo nadzieja niesie wiarę, a wiara cuda.

Nie ma we mnie już nadziei,
ja już dłużej tak nie umiem,
z tym poczuciem beznadziei,
ja nic z tego nie rozumiem.

Nie mam pojęcia dlaczego,
doszło do tego wszystkiego,
skoro niewiele zrobiłem złego,
a dokonałem wiele dobrego.

Nie pojawią się tutaj konkrety,
zbyt wielki nieład mam w głowie,
z ust ciśnie się tylko: 'niestety',
z żalem w każdym mym słowie.

Nie lubi nikt być osamotniony,
gdy każdy dzień wolno kroczy,
na pastwę losu pozostawiony,
gdy mokre od płaczu są oczy.

Nie ma Cię już w moim sercu,
nie ma Cię już w mojej głowie,
nie ma Cię już w każdym miejscu,
nie ma Cię już w każdym słowie.

Już nie będę dłużej czekał,
już nie będę dłużej wierzył,
już nie będę więcej zwlekał,
już nie będę dobra szerzył.

Za te wszystkie wyżej słowa,
które piszę tutaj od tak,
chce przeprosić moja głowa,
gdyż to wszystko jest na opak.