A gdyby tak język oczyścić,
Pięści rozluźnić i myśli oswoić,
Z twarzą radosną wyjść na ulicę,
Podać rękę, wymienić słowo,
Podarować chleb wystającym żebrom,
Pogłaskać spragniony uczyć łepek,
Zburzyć mury, zniszczyć granicę,
Otworzyć klatki, zgasić ogniska,
Wyrzucić ostrza, kule także,
Paść na kolana i błagać o przebaczenie.