YoAśka.

Szukasz powrotu do przeszłości
Lecz nie ma drogi wstecz
Nie pożegnasz się ostatni raz
Nie spojrzysz na tę twarz
Już nigdy

Ostatecznie to wszystko minęło
Ego wygrało a człowiek przegrał
Przepraszam Ty mi nie wybaczysz
A ja o to nie poproszę
Już nigdy

Śmierć zawsze nadchodzi
Nigdy nie wiemy kiedy przyjdzie
Zamykaj wszystkie sprawy
Nie rozstawaj się w niezgodzie
Bo nie wiesz czy nie stracisz szansy na zawsze

Najbardziej się boję, że weszłam w to bardziej niż Ty. Boję się, że moje życie może runąć. Wszystko co zbudowałam, niszczę przez swoje durne serce. Nie chcę dopuszczać myśli, że zakochałam się w kimś w kim nie powinnam. Nie chcę nikogo zranić, ale... Co robić?

Poznaliśmy się "przypadkiem"
Nie wierzę w takie
I mniemam
Prędzej czy później i tak by się to stało
Jak małolaty, bo nimi byliśmy
Wierzyliśmy, że to nas czas

Spacer to tu to tam [...]

Jakież to dziwne odczucie, gdy znalazłam się grupie Twoich "bliskich znajomych", gdyż już dawno jesteśmy oddaleni nie tylko jeśli chodzi o odległość, ale co najważniejsze psychicznie. To zaszczyt...

Tyle rzeczy między nami się wydarzyło...Od koleżeństwa przez seks i miłość aż po nienawiść i znów koleżeństwo czy przyjaźń. Jakiś dziwnym trafem wciąż jesteśmy. Dla siebie. Kiedy trzeba wsparciem. Koleżeństwem od niszczenia nudy. Coś jakby... przyjaciółmi. Wiele znanych nam osób po prostu nie wierzy w to. Nie wierzy, że tak się dzieje. A jednak zapewniam. Mamy osobne życia, żyjemy w swoich związkach a jednak potrafimy ze sobą utrzymywać kontakty i nie sypiać ze sobą. Zapewne wielu się też to nie podoba. My jednak jakoś tak trwamy dalej ze sobą.
Cieszę się, że Cię mam. I dziękuję.

Czasem drgnie coś boleśnie

W sercu

Tak przenośnie

To zrozumiałe

Życie też czasem pod górkę
Kreśli nam drogę

Ale dlaczego Tobie
Chcę się żalić

I błagać o pomoc

Skoro już sobie
Dawno nie jesteśmy wsparciem

Czy powinnam?

Kocham Go. Uwielbiam tę jego nieugiętość i łobuzerski uśmiech. Jego wzrok, gdy patrzy na coś, a myśli wędrują Mu gdzieś daleko. Potem uśmiecha się szeroko i jak gdyby nic pyta co jemy dziś na obiad.
Ponieważ chodzi też o codzienność. Zwykle, monotonne czynności dnia codziennego. Wysłuchanie drugiej osoby jak minął dzień. Na końcu zwykle przytulenie i słowa, że jutro będzie lepiej. Dbanie o siebie. O miłość, taką prawdziwą.

Odkąd pamiętam byłam osobą, która ciągle wspomina. Zawsze grzebałam niepotrzebnie w swojej pamięci. Niestety, nie potrafię inaczej. Nie raz miało to kolosalne skutki, o których już nie będę wspominać. Pamiętam każde stare miłości. Pamiętam wspaniałe chwile, które są piękne, ale już nie chciałbym o nich wspominać. Pożegnalne pocałunki, a potem wielkie nic. Życiowe [...]