Uwięziony we własnym ciele.
Poczucie dwóch dusz.
Opisać, gdyż mogę niewiele
Bitwa dwóch mórz.
Depersonalizacja niszczy mnie w swym dwudziele.
Podzieliła życie na drobiny skruch.
Spokoju było tak wiele...
Dziś staję pośrodku burz.

Siedzę w moim domku z kart.
Myślę i płaczę.
Myślę, co jest we mnie tego wart...
Wiatr po kartach skacze.
Myśl zaczęła wichur początek.
Mój dom rozsypał się.
Szybko zniszczono mój zakątek.
Światło dało mi ból.

Wydarta z mego wnętrza
Ocieka krwią miłości.
Uciekam od niej...
Zamaczam swe usta w zimnym koktajlu.
Otworzyć nie mogę swych oczu
Zostawiłem ją samą śmierci.