wieczór świra

pośród ogrodu tkwi ta królewska para
on jest nieletni a ona bardzo stara
sycą swe oczy antracytową ziemią
pąsem jabłuszek i traw zgniłą zielenią
barw cudną paletą złociutkiej jesieni
lecz czemu tak w kuckach są wciąż zastygnieni?
panią pewnie niemoc z wiekiem już dopadła
a on? czy jakaś mądra głowa by zgadła?
trwają w tym ogrodzie prawie jak w potrzasku
ona z bólu on za matką wynalazków

wiatr rzuca liśćmi o ziemię
słońce zmęczone upada pod cieniem
a ty
chcesz mnie zabić milczeniem

codziennie podcinasz mi skrzydła
codziennie spychasz w przepaść
ale nie spadnę
muszę tylko szybciej machać
kikutami

na pandemię

stado mustangów
pod maseczką

idę przed siebie
nie zerkam do tyłu
zgasiłem światło
jeszcze czuję zapach bzu
ale to już listopadowy mróz

na wbitym przez ciebie gwoździu wieszam
order uśmiechu
żeby nie nasypało mi śniegu do wyrwy
po sercu

wyszłam na spacer ze swoim panem
tak smutno gapił się na rudą z przeciwka
trudno
musiałam poddać go kastracji
quurczeee!!!
psy to są jednak świnie
wlazłam
wszędzie pełno dystrybutorów torebek na odchody
a psy w ogóle nie sprzątają po swoich panach...

na palcach szedłem po omacku
to nie zaćmienie
ktoś zdmuchnął słońce
już nie chcę
nie
nie kochaj mnie
wyjmij mi tylko z serca
cierń

z każdym pożegnaniem zostaje mnie tylko połowa
..................................................................................
jak iść dalej i lepić niezdarnie to życie od nowa?

gdy potwory smoki strzygi noc zakrywa woalem
ludzie widzą człowieka i nie boją się wcale

czasami człowiek potrzebuje ciemności
żeby zobaczyć drugiego człowieka

tkwię w słonecznym skwarze pośród trupów
zabijam a wokół mnie wciąż przybywa zwłok

ryzykuje utratę życia
jak alkoholik dla picia

pije bo musi
dla swoich dzieci

jusznica nieanonimowa

on, jaki jest, każdy widzi

zajrzałam mu w zęby
a czy dużo je?
a choroby jakie ma?
przebyte czy nieprzebyte?
a czy ma pracę?
a czy jeszcze może?
a majątek duży ma?
a na siebie czy liczną rodzinę?
a długi jakie i zobowiązania? [...]

nie płacz
nie dziś
to odwieczny konflikt pokoleń
on i tak nie zrozumie że to ona
wszystko mu się przecież należy
jak chleb powszedni
psia kość
widzi w tobie tyrana
o prehistorycznych poglądach
albo w ogóle nie chce widzieć
a gdy coś nie tak
to zawsze twoja wina
geny
lub źle to zaplanowałeś
tak trudno zauważyć podobieństwo
marnotrawna owca nie powraca
sam musisz jej szukać
czarnej w środku nocy
nie może iść po śladach lepszego brata
zawsze wybiera inną drogę
człowiek nierozumny

matko nasza któraś jest w niebie
uśmiechamy się dziś do ciebie