yestem

miecz obosieczny
po obu stronach są dzieci jedynie słusznego boga
i ojcowie - samozwańcy
przywódcy duchowi
do żadnego boga niepodobni...

przez żołądek

pożarłem motyli rój
i co?
i...
ratatouille

spragniony za niebo w płynie
odda życie własne i bliskich
chciwy dla zazdrosnej mamony
gotów na każde łajdactwa
karłowate popychadło dla władzy
miliony istnień poświęci
starzejąca się brzydota
wypije krew noworodkom
próżność i głupota
dla pochwał otworzy piekło
fanatyk dla fatamorgany
świat w powietrze wysadzi

a reszta
z miłości do nich wszystkich
codziennie skleja świat od nowa

wejsznoria besbaria i lubenia zawiązały nikczemny sojusz
ich zielone wojsko miało zniewolić naszych wschodnich sąsiadów lecz
zmieniły im się plany

ale już siedemnastego przyjadą bracia na swych ognistych rumakach
i nas wyzwolą
znowu...

dawała mu wskazówki
bo jej zegar biologiczny tykał
lecz on miał wahadło

puk puk ktoś puka
promyk na ponurym granicie nieba?
ktoś też połowę życia szczęścia szuka?
nie nie to tylko "ziemniaków nie trzeba?"

tymczasem przeniosłem moja duszę utęsknioną
do tych fobii śmiesznych, serc podzielonych
gdzie staropanieńskim rumieńcem wieś kwitnie nieśmiała

żyję
to tylko moja
martwa natura

nim wytoczysz ciężkie działa
pocałunku pół daj mała

oszukała rodziców
że jest wspaniałym dzieckiem
radosnym i wyjątkowym

oszukała nauczycieli
że jest zdolna
pracowita i kocha wiedzę

oszukała chłopaka
że jest piękna
jedyna na świecie [...]

czarna i gorzka
samotność pita z rana

usiadł na przewróconym drzewie
podziwiał barwy słonecznego dnia
na ramieniu przycupnął mu motyl

nie zauważył jej
siedziała z drugiej strony pnia
lubiła to miejsce
piękne i spokojne

kto ma rację?
lekarz który daje mu miesiąc
czy wróżka obiecująca długie i szczęśliwe życie?

ktoś nagle szepnął że to drzewo
mieli wyciąć w zeszłym roku
a nadal rośnie

odwrócił głowę i zobaczył
uśmiech piękniejszy niż skrzydła motyla

po północy
jes­tem uro­cy

mam długi
to nie przechwałki

od zawsze kłaniamy się wschodom i zachodom
a prawdziwe piękno jest w nas