Zabierasz Go do siebie bez przyczyny
,,Tak musi być'' - słyszę zewsząd
Uderzasz w nasze serca niczym piorun
Zabierając nam Kogoś,zabierasz kawałek nas
Odbierasz to,co należało do Niego...
Czemu?
Dlaczego?

Boję się tego,co nieznane
czuję niepokój i strach,
bo nie potrafię przewidzieć przyszłości,
przegonić czasu.
Zagubiona w teraźniejszości chcę się poddać,
ale nie-...wstaję!
Podnoszę głowę i wychodzę przyszłości na spotkanie.
Co przyniesie ? Nie wiem,
ale postaram się,aby słońce świeciło dla mnie.

Kolorowy parasol wiruje nad głową,
Różowe okulary przedstawiają zmyślony świat
Żółte kalosze barwią czarne kałuże
rozchlapując różnobarwne plamy.
Rozmywa się szara rzeczywistość,
Czujesz się duszą tego,co cię otacza...
Jak to jest zbudzić się wtedy z deszczowego snu?

Małe wskazówki,choć z pozoru niewinne-dodają lat
lata robią swoje-wiemy i czujemy więcej
uczucia kwitną i przekwitają niczym kwiaty
to,co wiemy staje się nieważne
przyzwyczajamy się do uczuć.
W końcu nasłuchujemy tykania obojętnie,
w nicości błądzimy z czasem.

Kiedy rozum mówi STOP- serce pcha do przodu,
Kiedy rozum woła DOŚĆ- serce udaje głupca,
Kiedy rozum nakazuje NIE RÓB TEGO-serce się buntuje,
Gdy serce mówi KOCHAM-...rozum się wyłącza.