Czasem jesteśmy tak rozchwiani,
a myśli tak mocno obijają się o potylicę, że
lepiej zachować krzyk, który mógłby rozerwać płuca i
zacząć po prostu płakać.

I znów musiałeś się pojawić
...znów musiałam cię zobaczyć.
Znów przez tydzień połykam łzy.
Znów cię kocham.