Jedną z największych szkół pokory, jest sytuacja w której człowiek nagle staje się bezradny i zależny od innych.

Dziś spieszymy się tak bardzo, że podejmujemy decyzje, prawie w ogóle nie zastanawiając się nad tym, jakie będą ich dalekosiężne konsekwencje.

Współczesny człowiek bardzo często snuje długie rozważania nad rozwiązaniami mniej lub bardziej wyimaginowanych problemów świata, pozostając bezradny wobec problemów swojego codziennego życia.
Mam też wrażenie, że im większa jest bezradność wobec siebie, tym więcej pomysłów na rozwiązanie problemów innych.

Dzisiaj każdy ma jakąś prawdę na jakiś temat, najczęściej całą i jedynie słuszną, tylko często z prawdziwą prawdą tak na prawdę niezgodną.

Jestem fanem nowych technologii, a jednak mam wrażenie, że to właśnie one czynią nas tak bardzo samotnymi.

Są tacy ludzie, przy których kawa zdaje się lekiem na nadciśnienie.

Kiedyś mawiano: Jak cię widzą, tak cię piszą. Dziś działa to odwrotnie: tak Cię widzą, jak piszesz w social mediach.

Gdyby człowiek potrafił szukać motywacji do pracy z zaangażowaniem tak wielkim, jak to, które przykłada do szukania usprawiedliwień dla swojego lenistwa, to świat byłby zdecydowanie piękniejszym miejscem.

Bóg objawiając siebie, daje nam poznać nie tylko to, że JEST, ale też to, jaki JEST.