Przeraża mnie siła tego uczucia,
które wraz z czasem, zamiast się zacierać,
coraz bardziej rośnie...
Co mam zrobić?
Nie wiem, co dalej,
bo jak mam przestać Cię kochać,
skoro Ty nie przestajesz?

I mogłabym mury przesunąć,
wyrwać wszystkie włosy z głowy,
bo choć oboje tego chcemy
to czas ucieka nieubłaganie...
I w końcu zastaniesz mnie bladą, niewinną,
chcąc ręce znów złączyć,
poczujesz zimno...

Zatęsknisz wtedy za każdym spotkaniem,
kiedy dłoń w dłoń wkładałeś
,,przypadkiem'', niespodziewanie.
Zapłaczesz gorzko i przez łzy powiesz,
że kochałeś mnie mocno,
że nie przestałeś, choć zabrakło odwagi,
czasu i miejsca...
Upiłam się Tobą.
Błagam Cię, zmień to,
nie skazuj mnie na samotność,
bo chcę być z Tobą razem do końca,
razem przez wieczność...