ciało moje złam wpół

i tak przeżyję -

zwiń bandaż z mojego serca

a umrę

dlaczego tyle
złych słów z mych ust leci
nie chciałam
ich dźwięk unosi się
i zatacza w powietrzu
dotarłszy
kuje w serce
naprawdę
nie chciałam

czas - ileż trwa?

tak nieulotny
jak pamiętne chwile
jak wieczność
jak rok
i kolejny
sekundę więcej
sekundę mniej

czas
bezlitosny
zabójca
odbiera
młodość niewinną
świeżością pachnącą
i otuloną przezroczystą
chustą z porannej pajęczyny

mienią się na niej
w blasku złocistym
letniego słońca
maleńkie kryształki rosy
lecz bledną
i ciemnieją
powoli znikają
czas zabija ich piękno

czas
potężny
kruszy najtwardsze skały
przesuwa góry najwyższe
pędzi
w nieznane
poprzez niebo
okrywa nań mrokiem
i światłem
rządzi światami

niemy krzyk jego
tłumi
radosne trzepotanie
motylich skrzydeł
ton jego głosu
cierpiący
z samotności

uciekam
i gonię
wyruszam w podróż
pomiędzy niebem a
ziemią
tam czas stoi
i czeka
na szczęście
na promyk pokrzepiającej
nadzei
w mroczej otchłani
rozpaczy
i bólu

czas - ileż trwa?