Nasze życie jest jak szklanka.
Szybko tłucze się na kawałki, które później nazywamy wspomnieniami.

Czwarty wymiar
Daję chwilę
niesprawiedliwości
Nadchodzący umiar
Zapewnia brak wieczności

Despota Świata
Rozdartą jest miłością starości
Bezwzględny idiota
Brak poczytalności

Postrzępione skrzydła
I zagubione serce
Wolność upadła
Słowa nieszczerością przesiąknięte

Skradziony oddech
Przepełnione serce
Tęsknoty grzech
Przy płonącej iskierce

Ubieram płaszcz
Gdy
ciebie widzę
Przypilnuję cię cierpliwie
A ty, Mnie kiedyś zobaczysz i
W mych ramionach się zatracisz
Gdy
Tylko Mnie pokochasz
W zapomnienie ucieknę
ty
Do tej samej ścieżki wrócisz
I gdy "człowieczeństwa" smakiem się
Zakrztusisz
Znów do Mnie
powrócisz.

insp. kluska56 :)