Recenzja mini.

„Lot orłów” to powieść akcji, z mocną podbudową historyczną, co oznacza solidne poczucie realizmu, wiarygodności fabuły. Przedział od 1917 roku, do czasu zakończenia drugiej wojny światowej i późnej jest ogromny, jak na skromne trzysta stron. Nic więc dziwnego, że dwie trzecie objętości ma streszczeniowy charakter i dopiero w momencie kulminacyjnym (na ostatniej prostej) tekst nabiera komfortowego tempa i wolniej opisuje wydarzenia. Z tego też powodu, trudno o zjawisko oderwania, zapominania o świecie. Ciągłe ma się poczucie, że czytam książkę.

Nie kojarzę sformułowań, czy słówek, które zmuszałby do wzmożonej koncentracji, no, może z wyjątkiem słowa „Sturmbannführer”, czy innych tego typu klimatycznych. Czyta się bardzo szybko, lecz brakuje czegokolwiek godnego zanotowania, czy zacytowania. W pewnym sensie refleksyjna próżnia.

Mnóstwo nazwisk, [...]

Tony Buzan, „Podręcznik szybkiego czytania” (PSC)

Minirecenzja od czapy.

Chcę szybciej czytać, bo książki mi się piętrzą. Czytelnictwo nie jest czymś, co uprawiam od zawsze, więc mam zaległości. Minimalne osiągi szybkiego czytania, czyli przytaczane często w PSC tysiąc słów na minutę, byłyby zbawienne. Jednak po lekturze wątpię, że PSC mi w tym pomoże, bo tyle waty dawno nie widziałem na oczy.

W każdym rozdziale jest przynajmniej jeden akapit o tym, jakiego to ze mnie herosa pisma ta książka zrobi. Chyba każdy rozdział podaje przykłady znakomitych czytelników, którzy jednym spojrzeniem pochłaniali strony książek. Poza tym każdy rozdział robi podsumowanie i powtarza te same treści, a następnie mówi o tym, o czym będzie kolejny rozdział. A to jeszcze nie koniec, nie, nie. [...]