Życiowa ruletka
powtarzalnością kolorów
zrzuca kolejne cyfry
na barki świata.

Samotność to taka straszna trwoga,
w jej głębinie potrafiłabym nawet zwrócić się do Boga - skomląc - zauważ mnie.

W dni gonitwy z demonem,
przygnieciona jego ogonem
pamietam…

opadające dłonie,
zdławiony krzyk,
pakty z samym diablem
i…

ryk,
kolejny raz rozerwanej duszy.

*
Nie martw się.
Jeszcze mam siły ja poskładać.

Odpychając dłonie,
skomlę o kolejny gest.
Nie utrać sił, obejmij mnie,
bo jutro mogę przepaść...
w gonitwie świata,
zamienić się w pył.

A Ty
drobin nie uzbierasz,
odrzucając moje pierwsze łzy.

Zgubiliśmy się w pogoni za doskonałością,
by być jak mama czy tata.
Na konsumpcjonizmie i potrzebie
zatraciliśmy najlepsze lata.

Świat zamazany walką
o kubek kawy czy prysznice.
Odpowiednie godziny pracy,
zapomniane nocne ulice...

i ten dzień, gdy na kanapie
Samotność zasiada z boku.

Kim jesteś?
Na co czekasz?

Czy zaistnieniem w świecie...
udusisz się we własnym człowieku?

lepiej o wczoraj
nie pytać jutra
i nie zmywać szminki tonikiem

lepiej nie czekać
na przyjście gości
oglądając listonosza z ręcznikiem

lepiej zapomnieć
niż rozgrzebywać
płatki z wczorajszego śniadanka

lepiej uprzątnąć
niż rozpamiętywać
miłość ostatniego kochanka

Samotni ludzie, bez świateł na gankach
w odbiciu szklanek - witraże żłopią.
W przedpokoju, zapłakana dzierlatka,
kolejne z dzieci wciska w pierś.

Ile zniesie dusza...
gdy zagnieździ się w niej lęk?

W świetle reflektorów,
umierasz ostatnia.
Wczoraj zwiewna i gładka,
dziś w cieniu snujesz się.

Fotograf zapomniał,
że byłaś na okładkach.
Szef nie chce uwierzyć,
ex rozbija się...

A Ty tkwisz,
w świecie bez relacji.
Zapomniałaś o pewnej spacji,
by oddzielić od życia - seks.

W każdej z aplikacji,
świecisz gracją, szukasz aprobacji
muszę zapomnieć (powtarzasz)
o życiu i z kim śpie.

Gubie Cie
w imię którego
niewypowiedziane
objawienie nowego świata

Staram się wracać w bezpieczną przystań, tylko statków mi brak.
Gdzie siegnąć okiem,
namacać ręką...
zmienił się nasz świat.
Nie ma już pomostów,
huśtawek czy przewodnika.
Nie ma podgnitych tratw,
latawców, ucichła już muzyka...

i
zastałam się
Ja