Zamknięta w czterech ścianach czuje się
Krzyczeć chcę lecz mój krzyk to nic
Milczenia ostrze zabija mnie
Razpływam się w nicości krwi przyczynionej szczęściem

Dookoła cisza martwych serc
gołym okiem zauważyć można jak blada jest krew.

Krew co niegdyś wskrzeszała pragnienie
dziś krwią krwistą istenienie zamienię...

Zapałką znikomą podpalę duszę
przeniosę płomień na ciało twe.
Podmucham pochucham rozniesie się
uczucie bólu miłości tej.

Ja żądzę tym bólem cierpieniem
ta krew
łączy się z moją
na dobre i złe.

Dobra jest miłość
ta na całe życie
którą mój promień wniósł
w nasze bycie..

Modlić się można o niezgaszenie
żaru miłości co go rozprzestrzenię...
byśmy iskierki nie zmarnowali
my sami...swoimi błahostkami...
każdego dnia mrucząć coś pod nosem
zdanie po zdaniu bez sedna ataku.
Raniące słowa myśli i czyny
na co nam to
byśmy nie byli szczęśliwi??