Miałam w życiu szczęście spotkać kilkoro wybitnych ludzi... Żadne z nich nie rozdaje autografów, nie jest pisarzem, piosenkarzem ani aktorem. Politykiem tym bardziej. Oni nawet nie zdają sobie sprawy ze swojej wielkości.

W sieci coraz więcej jest miejsc, gdzie ludzie próbują zabłysnąć... bełkotem, kiczem lub chamstwem.

Nie górnolotne myśli, lecz te wydłubane z ziemi, po której idziemy, cokolwiek są warte.

Jesteśmy społeczeństwem, które drażni każda jednostka wyróżniająca się z tła... Trzeba zbić, stłamsić, zrównać z resztą, jak gwóźdź, który wystaje.

Ostatecznie można i dryfowac, wygodnie niegodnie, zawsze gdzieś sie dopłynie.

Wielu oczekuje zbyt wiele od życia, ale sa też tacy, którzy pragną aż żyć.

Wiarę w "boski plan" człowiek wymyślił po to, by nie wypadać z trasy na życiowych zakrętach.

Nieumyślne spowodowanie życia w niczym nie umniejsza jego wartości.

Wypatrujemy cudów patrząc w niebo, często nieświadomi, że najwspanialsze z nich tulimy w ramionach - nasze dzieci.

Ostatecznie, z dwojga złego, lepiej grzeszyć bezmyślnością niż bezmyślą...

Gdy oliwa sprawiedliwa, kara szybsza niż kat bywa.

*pozwoliłam sobie zamieścić inną wersję myśli, którą dodałam wczoraj