Czy uratujesz mnie?
Czy zdążysz być na czas?
Czy jak już mnie znajdziesz będziesz potrafiła
spojrzeć mi w oczy tym samym spojrzeniem co zwykle?
Znajdź mnie, zanim całkiem upadnę.
Zanim wszystkie obrazy sprzed mych oczu znikną.
Zanim każde wspomnienie wymaże się z pamięci mej.
Zanim będzie za późno.
Szukaj!
Leżę, płaczę, cierpię.
Krążę oczami, wpatrując się w to, co mnie otacza.
Ten otaczający mnie syf, pełen kłamstw i obłudnych ludzi.
Przechodzą obok bełkocząc coś pod nosem
i wytykając palcami.
Ale co wiedzą?
Co wiedzą o mnie?
O moim życiu?
Nie obchodzą mnie Ci nędzni materialiści,
drudzy tacy, jak mój ojciec.
Wszędzie widzą tylko pieniądze, alkohol i tanie prostytutki.
Ojca nie obchodzą inni, nie obchodzę go ja.
To po śmierci mamy [...]

Gdy czuję głód Ciebie,
Czuję się jak gość z żółtymi papierami,
Jak psychol zamknięty w czterech ścianach,
Bez okien i drzwi.
Gdy czuję głód Ciebie,
Mam ochotę wsiąść na starego składaka
I pojechać gdzieś tam, gdzie będziesz na mnie czekał.
Gdzie będziesz czekać stęskniony,
Spragniony ramion mych i ust.
Tam, gdzie przy blasku księżyca ujrzę Twoją twarz.
Gdzie suche me dłonie, z braku Twoich, znów ożyją.
Gdzie gwiazdy na naszym własnym niebie,
Specjalnie dla nas tak mocno będą lśnić.
A my do wschodu słońca będziemy
Spoglądać na siebie żarliwymi spojrzeniami.
Bez niepotrzebnych słów i gestów spędzimy czas,
Który chcielibyśmy, aby trwał wiecznie.
Aż przyjdzie czas rozłąki.
Odjadę na starym rowerze i z niecierpliwieniem
Będę czekać na Ciebie kolejnej, gwieździstej nocy.

Piękny, słoneczny dzień wita wszystkich
Oprócz Ciebie.
Ty, wśród szarych bloków stoisz sam,
Jak w odchłani,
Jak pośrodku świata.
Świata wśród ludzi, którzy nie rozumieją
Twojego bólu, tego jak bardzo cierpisz.
Codzienny ból, krew i łzy.
A my, przecież znamy się od dziecka.
Jedno podwórko, jedna piaskownica, jeden świat.
Wszystko to zmienił Twój nowy, lepszy świat.
I nawet nie widzisz jak cierpię wraz z Tobą.
Nie umiem Ci pomóc, a widzę, że giniesz.
Chcę podać Ci dłoń,
Ale między nami jest tylko pusta przestrzeń...

/ napisałam kiedyś na konkurs o uzależnieniach

Jedyną rzeczą, która jeszcze mnie tu trzyma to wizja przyszłego szczęścia, która niestety i tak jest wizją utopijną...