Zroszone pocałunkami tęsknoty.
Otulone myśli refleksją białych lilii.
We śnie przemawiają marzeń wizje.
Pustynna samotność ogarnia beznamiętnie.

Śladem mlecznej drogi gwiazd podąża.
Porwany zrywa się rytm pulsu galopem.
.Nucąc nocne melodie na strunach oddechu.
Nie daje chwili wytchnienia w pośpiechu.

W poemacie dzieła porusza finezją wyobraźni.
Wykrywając obce instynkty impulsu doznań.
Tajemniczego ogrodu bram prowadzą złote wrota.
Wąwozami bezimiennego szmeru milczenia.

Balansując nad mroczną przepaścią.
Po sznurze czarnych pereł w ciemności.
Przy pełni księżyca lunatycznie przed ryzykiem.
Utraty miłości życia pali się za sobą mosty.

wino rozlane przez nieuwagę
spłynęło ciurkiem z blatu biurka
obficie na klawisze klawiatury
na niepożądany efekt nie było
trzeba dłużej czekać gdy Z z Y
zamieniło się kolejnością

Ł pijane do nieprzytomności
film się urwał nagle zgubiło ogonek
B dostało czkawki pijackiej
C nie mogło ustać na nogach
A zaszumiało dziwnie w głowie
D dopadły pawie torsje

Ó zapomniało czy ma nad czołem
kreskę czy kropkę a U zwykłe
było pewne, że jest literką N
P straciło kontrolę nad klawiatury
całym porządkiem

S wychyla się [...]

w ułamku sekundy pojawiłeś się znów
w moim śnie głodny dotykałam Cię

bez tajemnic spijałam miłość
w stanie czuwania podświadomie

czując każdy skrawek ciała
miałam Cię na wyłączność

nie wiedziałeś o tym...

Żadna miłość nie jest doskonała
Prawie każda jest bez granic

Żadna miłość się nie powtarza
Tak samo jak w sobie zakochani

Patrząc z boku każda miłość
Ma swoje blaski i mroczne cienie

Łatwo poddawać myśl jednocześnie
Nie będąc Bogiem ani carem [...]

Nikt nie czyta cudzych myśli
A w nich tyle tajemnic ukrytych
W zakamarkach ludzkiej pamięci
Tam mroczne widmo wspomnień

Szperać można w przeszłości
Nic nie stoi temu na przeszkodzie
Gdy pamięć przywołuje wesołe
Co innego jest ze smutnymi

Wyciskają gorzkie łzy z powiek [...]

Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy całujesz moje usta?
Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy dotykasz mojej skóry?
Czy wiesz jaki dreszcz przechodzi przez moje ciało?
Może wiesz, może nie wiesz...

Ale to dreszcz niepokoju co targa moim sercem.
To deszcz co targa moją duszą i umysłem,
kiedy...kiedy muszę walczyć z niewinności buntem.

podcięte skrzydła
krew z piór kapie

autorytet utracony
frasobliwie płacze

przez brak wiary
w zwinność sprytu

ciężko się wzbić
w górę na puchu

marnym z piór
zlepionych w strupy

W strofach wiersza,
kocham się z Tobą.
Nie wiem kto jest kim?
We mnie i w Tobie.

Anioł czy demon?
W zwrotkach poezji,
miłość iskrzy i szaleje!
Bez obaw i nieśmiałości.

Nie ma granic we flircie.
Dotyk prowadzi do ekstazy.
Istniejesz tylko dla mnie.
Jesteś ze mną nieustannie.

Nie wątpię w analogię ciał.
Świat chmurny jak noc.
Kochanie się na dystans.
Nie jest tym co czują serca.

W wersach wiersza,
kocham się z Tobą.
Potajemnie i cicho.
Nic nie jest przeciw.

Zaciągnąć się Tobą
Głęboki wdech poczuć
Powstrzymując wydech
Zapachem się upajając

Ciebie odbieram
Wszystkimi zmysłami
Jakbyś był najlepszym
Menu kosztując Cię

Kubkami smaku
Oczami rozbierać
Pochłaniając z głodu
Upajać się chłonąc
Z pragnienia

Nie znając wcale
Najlepszej słodyczy
Jesteś pięknoduchem
Jak i niewykrytą
Siódmą strefą

Mnogość kropel
Jeden wielki ocean
Morze gdzie nie ma
Początku i końca

Jestem tymi łezkami
W błękitnym odcieniu
Muskam całe ciało
z miłością pod gołym
niebem, jak prysznic...

Uwodzę Cię strumieniem
wody, szumię nurtem
wodospadu, otulam ciepłem
Płynę prosto po wrażliwych
miejscach, pozwól odkryć czuły
punkt, na mapie anatomii

SWOJEJ...

a będę dla Ciebie
niebieskim upustem,
wielką pompą przyjemności
nieograniczonej

Ta zupa jest najlepsza!
Zabielona czystą miłością.
Ta zupa z kawałkiem serca.
Przez Ciebie ugotowana.

Ta zupa dla mnie z dedykacją.
Finezyjnie zamieszana łyżką.
Przez Ciebie ze zmysłowością.
Ta zupa od gorąca tak podnieca!

W kuchni, z wazy przelewana. [...]