pod rzęsami sen oglądam
miętą pachnie Twoją obecnością
obok przy mnie Jesteś Ty
czuję Cię w dotyku
między nami gra cisza

spojrzenia dość wymowne
jest przyjemnie jest cudownie
chrupiesz mnie jak ciastko
bez opamiętania pożerasz
w wilczym apetycie

zatracony w tulipanach
nieprzytomnie usta skrywasz
w pąków ich aksamitach
muskasz płatki i całujesz

do serca je tulisz
jesteś spragniony
i nie nasycony
twoje myśli galopują

coraz szybciej i szybciej
jak na łące stado dzikich
koni na przekór przeciwnościom
nie odstępujesz od obranego celu

pragniesz być kochanym
pragniesz także kochać
z marzeń nie rezygnujesz
i nie pozwalasz mi się poddać

buszujący w tulipanach
w ich pąkach twe serce
zapuszczasz żurawia
by miłości dosięgnąć

wtulony w ich pąs płatków
twoją twarz oblewa rumieniec
cicho wzdychasz zadumany
czegoś brak ci i pragniesz

ale milczysz szukając wzrokiem
księżniczki z bajki a może
kopciuszka kim ona jest?...
ciągle to samo zaprząta ci główkę

nie szukaj daleko a zapytaj serca
ono ci podpowie najlepiej gdzie
jest przeznaczona ci zguba
jest tu obok i czeka na ciebie

w tulipanach Cię ujrzałam
w ich kielichach zanurzałeś twarz
chciałeś jak ten motyl spijać
całą słodycz z ich nektaru

w tulipanach Cię widziałam
gdy kąpałeś się w ich woni
spragniony skrycie ciepła uczuć
którego odwzajemnić ci nie mogły
zagubiony w tulipanach

w tulipanach zakochany
a pośród nich ciągle sam
marzysz o bliskim ci sercu
zapominasz że tulipan
to nie dziewczę, które
można z czasem pokochać

Aromat magii w powietrzu się roznosi.
Wyostrza zmysły, podrażnia fantazję.
Migdały z lawendą w parze się jednoczą.
Essence body kąpiel w pianie królewska!

Ciepła woda w wannie w objęciach tuli.
Masowanie szorstką gąbką całego ciała.
Relaksuje, odpręża od ciągłego stresu.
W myślach puchowa podusia pod głową.

Każdy gest i ruch staje się flegmatyczny.
Bez przerwy usta ziewają samoistnie.
Coraz trudniej zmagać się jest z sennością.
Powieki jak z ołowiu coraz cięższe.

Czas się wlecze stojąc w miejscu.
Zapach piany hipnotyzuje kojąco.
Wstaję z wanny, wychodzę w szlafroku.
Mokre kosmyki w kark łaskoczą.

Na białej kartce myśli swe powierzam
Tulę słowa głaszczę interpunkcję całuję

Przelewam morza tokiem zdania na papier
W krzyk wołanie o pomoc je zamieniam

Głucha cisza niemy odzew do mnie odsyła
Wpadam w złość coraz mniej cierpliwości

Rzucam wulgaryzmem w przepaść studni
Na dnie echa myśli się w płaczu pluskają

Zamazuje kolejność abecadła kaligrafii
Anioł stróż białe skrzydła nade mną wznosi

Chcąc być lekkością balastu życia i śmierci
Nad ziemskim padołem antidotum na smutki

Złamana dusza nie chce zrosnąć się na trwogę
Znieczulenie przez magię słów działa krótkotrwale

zamiast
skrzydeł motyla
gorące uda

zamiast
symfonii podniebnej
sopran anieli

zamiast
blasku szmaragdu
błysk w oczach

zamiast
samotnych nocy
bezludna wyspa

zamiast
niespełnionych
marzeń

osnuta snem
rzeczywistość

nie żądaj nic
a pragnij zawsze

nie rozkazuj
natychmiast a czekaj cierpliwie

nie zmuszaj
do niczego na siłę
a przekonuj czule

nie krzycz nagle
a szepcz
do ucha cicho

nie bądź natarczywy
a pieść usta
muskając delikatnie

Arabskie i rzymskie obojętnie które
są na bakier ze mną, obrażone na amen!
Zbuntowane w algebrze i matematyce
nie imają się mnie plusy ani minusy.

Tak trudno zaprzyjaźnić się z nimi.
Pomnożyć ciężko dzieli się nierówno.
Odgadnąć jaką liczbą jest niewiadoma Y
a jaką X wszystko zakłóca mi porządek!

Nawet doznaję przed sobą oczopląsów! [...]

Zroszone pocałunkami tęsknoty.
Otulone myśli refleksją białych lilii.
We śnie przemawiają marzeń wizje.
Pustynna samotność ogarnia beznamiętnie.

Śladem mlecznej drogi gwiazd podąża.
Porwany zrywa się rytm pulsu galopem.
.Nucąc nocne melodie na strunach oddechu.
Nie daje chwili wytchnienia w pośpiechu.

W poemacie dzieła porusza finezją wyobraźni.
Wykrywając obce instynkty impulsu doznań.
Tajemniczego ogrodu bram prowadzą złote wrota.
Wąwozami bezimiennego szmeru milczenia.

Balansując nad mroczną przepaścią.
Po sznurze czarnych pereł w ciemności.
Przy pełni księżyca lunatycznie przed ryzykiem.
Utraty miłości życia pali się za sobą mosty.

wino rozlane przez nieuwagę
spłynęło ciurkiem z blatu biurka
obficie na klawisze klawiatury
na niepożądany efekt nie było
trzeba dłużej czekać gdy Z z Y
zamieniło się kolejnością

Ł pijane do nieprzytomności
film się urwał nagle zgubiło ogonek
B dostało czkawki pijackiej
C nie mogło ustać na nogach
A zaszumiało dziwnie w głowie
D dopadły pawie torsje

Ó zapomniało czy ma nad czołem
kreskę czy kropkę a U zwykłe
było pewne, że jest literką N
P straciło kontrolę nad klawiatury
całym porządkiem

S wychyla się [...]

w ułamku sekundy pojawiłeś się znów
w moim śnie głodny dotykałam Cię

bez tajemnic spijałam miłość
w stanie czuwania podświadomie

czując każdy skrawek ciała
miałam Cię na wyłączność

nie wiedziałeś o tym...

Żadna miłość nie jest doskonała
Prawie każda jest bez granic

Żadna miłość się nie powtarza
Tak samo jak w sobie zakochani

Patrząc z boku każda miłość
Ma swoje blaski i mroczne cienie

Łatwo poddawać myśl jednocześnie
Nie będąc Bogiem ani carem [...]

Nikt nie czyta cudzych myśli
A w nich tyle tajemnic ukrytych
W zakamarkach ludzkiej pamięci
Tam mroczne widmo wspomnień

Szperać można w przeszłości
Nic nie stoi temu na przeszkodzie
Gdy pamięć przywołuje wesołe
Co innego jest ze smutnymi

Wyciskają gorzkie łzy z powiek [...]

Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy całujesz moje usta?
Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy dotykasz mojej skóry?
Czy wiesz jaki dreszcz przechodzi przez moje ciało?
Może wiesz, może nie wiesz...

Ale to dreszcz niepokoju co targa moim sercem.
To deszcz co targa moją duszą i umysłem,
kiedy...kiedy muszę walczyć z niewinności buntem.