można kochać
mocno bezgranicznie
gdzie nie sięga
liberalizm
można kochać
dramatycznie
w zamian własne
oddając życie
gdzie rozpusta
traci swoją moc
tak uczy życie
że nie można
igrać z miłością
bez granic
ten kto igra
źle kończy
można kochać
bardzo skrycie
brak wyznania
nie da spokoju
słowa na dnie
serca ciążą
jak wielki głaz

milczenie nie powie nic
nie ujawni tajemnicy
bo jest przyjacielem ciszy

zawsze musi być
ten pierwszy raz
nabiera się odwagi
od tego się zaczyna

gdyby nie było
pierwszego razu
nic nie zaiskrzyłoby
nie byłoby wstępu

ani końca świat [...]

Presja to jest taka zmora!
Nad głową czarne chmury.

Trzyma mocno w ryzach.
Czarny humor.

Czarne wizje na przyszłość.
Od rana do wieczora.

Presja to jest taka zmora!
Trudno dogodzić.

Nigdy nie jest się sobą!
Zły omen, czarny kot!

W głowie się roi!
Ferment, irytacja , gorączkowość!

Presja to jest taka zmora!
Przez nią w desperację się popada.

Świat bez gaf nic nie byłby wart
Życie bez gaf straciłoby smak
UŚMIECHU 😉

Chcę być Twoim przeznaczeniem.
Wierną obietnicy przystanią.
Chcę być złotym skarbcem,
który napełnia serce miłością.
Tropikalnym drinkiem na Saharze.
Chcę być po prostu Twoją gwiazdką.
O zmroku na niebie.

przywykłam do milczenia
odsunęłam spragnione myśli
czegokolwiek zapomniałam
o tym na co mam ochotę

nauczyłam się żyć
pamiętając o cudzych
pragnieniach tak by
nikomu nie brakowało nic
przeze mnie

by ujrzeć na twarzach
szczery uśmiech od ucha
do ucha bezgraniczny
zrobiłam to by nie być głodną
wszystkiego

by nie było ciągle zbyt mało
czegoś nie chcąc stać się
z natury zaborczą i
pazerną nie potrafię
rzec wprost czego chciałabym

naprawdę...

W najtrudniejszych chwilach,
Twa asysta niezastąpiona.
Gdy ból zalewa twarz łzami,
Twój uśmiech znieczula.

Z Tobą zawsze raźniej.
Wszystko się udaje natychmiast!
Gdy bezsiła szarżuje zewsząd!
Połamane wartości i azyl w rozsypce.

Załamanie bierze górę nade mną. [...]

z serca płyną łzy
szczęścia i radości
rosa morskich kropel
ocean marzeń spełnienia
i snów
brąz jantaru
w spojrzeniu cukierkowym
snuje się za mną
usta płoną z miłości
poznałam smak pieszczot
nawiedza mnie ciągle
uśmiechasz się do mnie
już Cię kocham
chcę być w uścisku obręczy
dniem i nocą bez przerwy
tak mi jest wciąż mało
Jesteś aniołem dla mnie
bo masz to coś

Wyrażam się piórem
pisanym słowem
Wyrabiam całą gamę
pod batutą strofy

Haftowaną pracę
mowy wiązanej
Tworzę bez granic
w rymach uchwycie

Nie żałując atramentu
fantazji wypuszczam
wodze wersów sylaby
wierszuję cały czas

Rozpylam na fortepianie
aromaty i kwintesencję myśli
Na słotę rzucam się na esej
w prozie życia szukam ody

nie umiem się gniewać
na Ciebie
nie umiem zamknąć usta
wobec Ciebie
nie umiem się denerwować
na Ciebie
nie umiem być obojętna
wobec Ciebie

zbyt długa chwila
z Tobą zwaśniona

na fochy szkoda
tracić cenny czas

żyje się tylko raz
miłość trwa

krótki moment

Czemu wciąż te próby wytrwałości?
Deszcz z oczu, w głowach burza!
Dramat z tragedią się przeplata.
Nie ma nic wspólnego z Alleluja!

Z każdej strony zza węgła strach!
W stresie i w złości smutne święta.
Jak długo jeszcze krzyż ten potrwa?
W tym domu spokoju jak na lekarstwo.

Czy to demon mieszka w sercach?
Bez odzewu długa do Boga modlitwa.
Na samą myśl nadzieja staje się pusta.
Codziennie ta sama bez zmian mantra.

Zło staje się świąteczną tradycją.
Prawdziwa tradycja odchodzi do lamusa.
Cały świat się zdystansował.
Człowiek dla człowieka taki obcy i...

D A L E K I

nie mam śmiałości
zostałam jej pozbawiona
choć silniejsza ciekawość
brak odwagi do poruszenia

trudnych tematów
czuję się bezpiecznie
gdy nie zabieram głosu
posłuchać biernie mogę

w niczym się nie skompromituję
nie popełnię żadnej gafy
za słowo nikt mnie nie złapie
nie pociągnie za język

ze wstydu się nie spalę
i tak przebrnę po cichu
nie jestem duszą towarzystwa
choć usta chcą mówić

Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy całujesz moje usta?
Czy wiesz co tak naprawdę czuję, gdy dotykasz mojej skóry?
Czy wiesz jaki dreszcz przechodzi przez moje ciało?
Może wiesz, może nie wiesz…
Ale to dreszcz niepokoju co targa moim sercem.
To dreszcz co targa moją duszą i umysłem,
kiedy…kiedy muszę walczyć z niewinności buntem.