Czułam się dzisiaj, jak porzucony pies na ulicy, przez swojego ukochanego Pana.
Kiedy biegłam oglądałam się za każdym mijającym mnie samochodem z nadzieją, że w którymś zobaczę Ciebie... :(

W przeciwieństwie do tego wyrzuconego psa ja mam dom do którego wróciłam, ale dalej czuje tęsknotę i zagubienie bo nie potrafię się odnaleźć bez Ciebie...... ;(

W życiu jest jak w filmie, a los pisze nam scenariusze. Każdy z nas gra w innym lub tym samym filmie; jedni w komedii romantycznej, a u innych rozgrywa sie dramat, ale to od nas zależy jak rozegramy te role... lecz niestety czasmi musimy włożyć maske, stłumić/schowć uczucia, zrobić dobrą mine do złej gry i dalej żyć...

Pies jest najwierniejszym przyjacielem człowieka...
bo nawet najukochańsza osoba nie będzie cieszyła się tak z naszego powrotu do domu jak psiak. Mimo, że nie było nas zaledwie 10min bo wyszlismy tylko po gazete, to pies szaleje z radośći na nasz widok, jakby nie widział nas lata... i możemy być pewni, że ta radość jest szczera prawdziwa i ... zaraźliwa :)

bo zwierzęta w przeciwieństwie do ludzi
nie ukrywaja, nie udają i nie tłumią uczuć.....

Kocham patrzeć na zachodzące słońce, tą magiczną paletę pastelowych kolorów... Ten widok jest niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju, codziennie inny a za każdym razem wywołuje takie samo uczucie i zachwyt... on daje moim oczom ukojenie i przywraca optymistyczne spojrzenie na życie