Pierwsze tęskne krople spadły z deszczem
i zmokłam
wilgotne policzki zarumieniły się
zaczerwieniły usta
w malinowy kolor pragnienia
kiedy
przez otwarte okno
wpadło trochę marzeń
przyniesionych z wiatrem
jesiennego dębu

krople tańczyły na kasztanach
chcąc być piękne
niezapomniane
z zapachem i czułością tuląc się do słońca

Gdzies w kąciku oka,
Nawet przy uśmiechu,
Smutek sie wierci.
Ile oczami-
oczu i twarzy możesz zobaczyć
Lub może nie patrząc
Odkryć niewidzialne.

Słowa ciekną słodką strużką,
Nie dają się złapać
A każde z nich ucieka bezgłośnie
W niewypowiedzianym pragnieniu.
Milcząc zbieram je co dzień,
By poukładać w chwilę,
Nazywać świat zbyt prostym
Przez zamknięte oczy- by było łatwiej.
I szepcze prawie bezgłośnie,
By nie obudzić żalu,
Który schował się we mnie
Zadomowił się na stałe.

Moje oczy potknęły się dziś o Ciebie,
I utknęły na dobre.
Głupia.
Sama nie wiem czego chciałam
Może chciałam byś mi jeszcze raz powiedział kim jestem,
zatroszczył się choć przez chwilę
ale chyba zbyt późno.
Teraz nawet uśmiechu nie było tego samego,
Tego tylko dla mnie.
Nawet uśmiechu.
(19.03.16)