Moja cała nadzieja odeszła razem z Nią i nie wiem kiedy i czy w ogóle jej pokłady się zregenerują.

Otwierasz w samotności butelkę wina, którą mieliście wypić razem. To czas refleksji, z każdą kolejną lampką wszystko staje się coraz bardziej oczywiste... ale nie przesadź z ilością bo zamiast czystego umysłu znów będziesz cierpiał...

Jak tu poskładać swoje stłuczone serduszko w całość, skoro część jego oddało się ukochanej a ona odeszła od nas zabierając ten brakujący element.

Siedzisz sam wśród czterech ścian i myślisz tylko o niej, o tej nieszczęśliwej miłości, która sprawiła, że płaczesz niczym dziecko, które utraciło swoją wymarzoną zabawkę... Czas, samotność i tęsknota tylko potęgują ten ból... Powiedzenie "czas leczy rany" jest gó*no warte, bo choćbyś zakopał swoje uczucia na dnie serca, to te skurczybyki zawsze znajdą jakąś drogę na powierzchnię i wtedy uderzają ze zdwojoną siłą... Jestem gotów czekać na nią do końca swojego życia, nawet gdybym miał je przegrać. Kocham Cię K.