"Reklama, jak powiedział kiedyś George Orwell, „to bełtanie kijem w wiadrze z pomyjami”."

Tego się nie da czytać! Za dużo, dużo za dużo dla zwykłego człowieka! Około 500 stron o reklamie, niemożliwe, o czym tu tyle pisać. Takie odczucia przyszły po przeczytaniu pierwszych stu stron. Być może dlatego, że nie czuję się zupełnie wciągnięta w wir marek, metek, aplikacji dających jakieś tam zniżki czy coś, promocji, łowców okazji itp. Więcej czasu spędzam na odludziu z plecakiem swojego jedzenia niż w centrach [...]

Dwie historie w jednym, przeplatające się, jeden rozdział dotyczy historii prawdziwej, drugi zmyślonej. Ciekawe, że na początku losy obu bohaterów zlewały się w jedno. Przestałam usilnie zastanawiać się, którą wersję bohatera akurat czytam, tyrana czy Adolfa, który został malarzem. Jeśli rozróżniałam, to raczej po kręgu osób, z którymi miał kontakt, niż z opisu czy działania bohatera. Miałam wrażenie, że autor bawi się w kucharza, bierze składniki jakie ma dostępne, prawdziwe i dokłada zmyślone, z których [...]

Właściwie to chcę polecić książkę "Ewangelia według Piłata", ale na cytatach jej nie ma. Natomiast w książce "Moje Ewangelie" jest kontynuacja tego wątku. Ewangelia według Piłata jest w niej jedną z części, przedstawiona w formie rozpisanej na role (jak dla mnie nic nowego, nic ciekawego, po przeczytaniu "Ewangelii według Piłata").

Intrygującą zachętą do przeczytania "Ewangelii według Piłata" mogą być słowa autora z przedmowy:
Wolę gmatwać tajemnice, niż je wyjaśniać.
oraz
Lubię pytania, które [...]

1. Książkę czyta się jak kalejdoskop. Dzieje się tak za sprawą tego, że wygląda jakby narracja była prowadzona prze Kena i przez żonę Treyę. Dlaczego użyłam słowa >wygląda< dowiecie się z ostatniego rozdziału książki. Dzięki temu jedno wydarzenie ma światło z dwóch różnych stron, męskiej i żeńskiej. Oprócz tego wiele się dzieje: codzienne życie osoby chorej na raka, zmaganie z ciągłym podejmowaniem trudnych decyzji - co dalej, przeżyciami, rozterkami, bólem, cierpieniem. Radość z każdej kolejnej [...]

Książka jest poprzedzona korespondencją pomiędzy Khalilem Gibran a Mary Haskell. Zawsze interesujące jest dla mnie to, co sam autor ma do powiedzenia na temat swojego tekstu, książki, wiersza. W listach tych jest pewna wzmianka o pisanym Proroku. Ale listy są również wyrazem myśli autora ogólnie o życiu, adresatka jest nie tylko odbiorcą uczucia miłości, ale towarzyszem drogi głębokiego odkrywania duszy.

Listy trochę lepiej się czyta niż sam tekst Proroka, z powodu języka. W Proroku brzmi on archaicznie, przez co zdaje [...]

Cenię książki, których nie da się przeczytać jednym tchem, którymi należy się delektować, kontemplować, których przeczytanie niewielkiego fragmentu "wyrzuca na orbitę", powoduje, że człowiek nie jest w stanie wypowiedzieć opinii na temat przeczytanej treści, gdyż każda wypowiedź jest niepełna, zwracając uwagę na jedno umniejsza całość. Książki, w trakcie czytania których człowiek zawiera się w nich i jednocześnie zabiera ich treść do swojej rzeczywistości. To właśnie jedna z takich książek, poniżej kilka [...]

1. Książkę warto było przeczytać z jednego powodu a mianowicie dlatego, że autorka wie co jest rozwiązaniem. Rozwiązaniem jest miłość i w książce można znaleźć całkiem dobre określenie co nią jest a co nie, co jest tylko "neurotycznym pragnieniem miłości". Jednak w kontekście książki jest to tylko wzmianka. W takiej sytuacji, kiedy główne miejsce, piedestał niejako, zajmuje analizowanie osobowości neurotycznej, a nie sposób radzenia sobie czy postępowania z nią, po przeczytaniu książki myślę, że neurotyk ma [...]